Σοφία Βόσσου: «Όταν συνειδητοποίησα ότι το επόμενο λεπτό μπορεί να μη ζω…»

Η Σοφία Βόσσου μίλησε στο ΛΟΙΠΟΝ για τη νέα εποχή που έρχεται και είναι έτοιμη να την υποδεχτεί.

Πώς βίωσε την καραντίνα και τι της δίδαξε όλη αυτή η κατάσταση;

Δηλώνεις άνθρωπος χωρίς εξαρτήσεις και συνήθειες.
«Δεν είμαι ο άνθρωπος που έχω εξαρτήσεις και συνήθειες. Μια εξάρτηση που είχα πάντα στη ζωή μου, η οποία με καταδυνάστευε ήταν το φαγητό, κατάφερα και το έκανα ευχαρίστηση»

Είσαι ένα «απεξαρτημένο» άτομο, καθώς η μεγαλύτερη εξάρτηση είναι η συνήθεια.

«Είμαι τελείως «απεξαρτημένη». Σε ό,τι αφορά στον Covid-19, εκ των πραγμάτων, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε σ' ένα τέλος εποχής. Οι άνθρωποι βολευόμαστε, συνηθίζουμε σε πράγματα και καταστάσεις. Έχουν υπάρξει πολλά τελειώματα εποχών ανά τους αιώνες και πάντα πριν το τέλος μας πιάνει ένας φόβος, υπάρχει αβεβαιότητα, καθώς ορισμένοι το βλέπουν έργο του σατανά, άλλοι λένε οι μασόνοι, άλλοι πάλι λένε οι εξωγήινοι... Δεν είναι τίποτα από αυτά, τα πάντα εξελίσσονται και αλλάζουν. Την εποχή που βγήκε το τηλέφωνο, έλεγαν ότι αυτά είναι έργα του διαβόλου. Είμαι πιστή και άνθρωπος του θεού, δεν τα δέχομαι όλα αυτά, όπως τώρα που λένε για το τσιπάκι, γιατί ο θεός μας έχει δώσει την εξέλιξη. Πάντα ήμουν «τσετουλιάρης» άνθρωπος, αναρχικός, είμαι του κάμπινγκ, της σκηνή, δεν είχα ποτέ σπίτι και ιδιοκτησία. Αυτά που ζούμε, μου φαίνονται όχι δύσκολα, αλλά σοβαρά και τα οργανώνω στο μυαλό μου, ώστε να υποδεχτώ μια καινούργια εποχή, το πώς μπορώ να είμαι μέσα σ' αυτήν και να τη ζήσω.

Ο φόβος σ' εμποδίζει στο να ζήσεις το καθετί. Όταν συνειδητοποίησα ότι το επόμενο λεπτό μπορεί να μη ζω, γιατί να αγχώνομαι, να φοβάμαι και να βλέπω φαντάσματα. Λέμε για τον κορονοϊό και την καραντίνα, αλλά είχαμε ποτέ την ευτυχία να κάτσουμε δύο μήνες χωρίς να κάνουμε τίποτα; Θα μου πεις ότι κάποιοι δεν έχουν να φάνε, θα σου απαντήσω ότι πάντα υπήρχαν άνθρωποι που δεν είχαν να φάνε. Σαφώς θα είναι μια δύσκολη επάνοδος, γιατί οικονομικά πρέπει να σφιχτούμε. Είναι σημαντικό να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα. Μετά θα φτάσουμε σε σημείο να λέμε: «Τι ωραία που ήταν τότε με τον κορονοϊό, που καθόμασταν». Έτσι θα γίνει, πάντα έτσι γίνεται, γενικώς οι άνθρωποι δεν εκτιμούμε αυτό που έχουμε τώρα», λέει η ίδια στο Λοιπόν.