Βάσια Παναγοπούλου: «Πηγαίνω στο Χυτήριο και σφίγγεται η καρδιά μου»

Η ίδια, με αφορμή τη διαδικτυακή προβολή της παράστασης «Οι πιο δυνατές» εξομολογείται τι είναι αυτό που την κάνει πιο δυνατή και σε τι την ωφέλησε η δουλειά με τον εαυτό της.

Πώς βιώνεις την κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο χρόνο, λόγω της πανδημίας;

Ο κορονοϊός είναι μια τεράστια περιπέτεια για τον πλανήτη και δεν μπορούμε να μη σκεφτόμαστε τους ανθρώπους που έχουν νοσήσει ή έχουν χαθεί. Ήρθε να μας κάνει πιο προσεκτικούς και να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτά που έχουμε.

Βρέθηκες εσύ, ή κάποιος δικός σου άνθρωπος, θετική στον ιό;

Όχι, αλλά στο τμήμα του σχολείου των παιδιών μου υπήρξαν κρούσματα κορονοϊού και έζησα την αγωνία του να περιμένω τα αποτελέσματα, τρώγοντας τα νύχια μου. Προσέχω σε βαθμό... υστερίας, με τις μάσκες και τα απολυμαντικά μου, ενώ, όταν έρθει η ώρα μου, θα κάνω το εμβόλιο. Είναι ένα δώρο της επιστήμης και πρέπει να το εμπιστευτούμε, για να μας προφυλάξει όσο γίνεται.

Χρειάστηκε να επαναπροσδιορίσεις τις προτεραιότητες ή τα «θέλω» σου;

Εγώ είμαι πάνω απ' όλα μητέρα. Το άλφα και το ωμέγα στη ζωή μου είναι τα παιδιά μου. Επομένως, το μόνο που με νοιάζει είναι να προστατευτούν αυτά και στον βαθμό που προστατεύω τον εαυτό μου είναι ως ο άνθρωπος που τα μεγαλώνει και οφείλει να μείνει υγιής για να τους παρέχει ό,τι χρειάζονται.

Τι είναι αυτό που σου έχει λείψει περισσότερο;

Να μπορώ να βγαίνω βόλτα με τα παιδιά μου, χωρίς να με πιάνει πανικός ότι ξέχασα να στείλω μήνυμα. Επίσης, μου λείπει το θέατρο. Πηγαίνω στο Χυτήριο, για το οποίο πληρώνω εδώ και έναν χρόνο ενοίκια χωρίς να μπορώ να το λειτουργήσω, και σφίγγεται η καρδιά μου.

Με την ιδιότητα της θεατρικής παραγωγού, πιστεύεις ότι το διαδικτυακό και το ραδιοφωνικό θέατρο μπορούν να αντικαταστήσουν το κανονικό;

Κατ' αρχάς πιστεύω ότι είναι ένας τρόπος για να μην τρελαθούν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον πολιτισμό. Μαζεύονται λίγοι λίγοι, αναζητούν έργα και φτιάχνουν παραστάσεις για το διαδίκτυο ή το ραδιόφωνο. Από εκεί και πέρα, σίγουρα, το θέατρο είναι ένα και μοναδικό. Αυτό που μπορείς να δεις ζωντανά μια παράσταση. Ωστόσο, μέσω του διαδικτύου, το κοινό μπορεί να δει μια παράσταση άμα βρίσκεται στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της Ελλάδας ή στο εξωτερικό, πληρώνοντας ένα φθηνό εισιτήριο. Επομένως, όταν με το καλό λειτουργήσουν ξανά τα θέατρα, θα μαγνητοσκοπούμε τις παραστάσεις όσο πιο σωστά γίνεται και θα τις αξιοποιούμε όπως θέλει ο καθένας.

Εδώ και λίγες ημέρες μεταδίδεται δισδικτυακά η παράσταση «Οι πιο δυνατές». Πες μας δυο λόγια γι' αυτή τη συνεργασία...

Με την Άννα Αδριανού ετοιμαζόμασταν να κάνουμε πρεμιέρα με το έργο «Ανθισμένες μανόλιες», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού, αλλά μας πρόλαβε ο αναγκαίος εγκλεισμός. Κάποια στιγμή, όπως συζητούσαμε, είπαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε. Βρήκαμε το έργο «Οι πιο δυνατές», που είχε γράψει η Άννα, το οποίο βασίζεται στον μονόλογο του Στρίντμπεργκ «Η πιο δυνατή», και είπαμε να το παρουσιάσουμε διαδικτυακά. Μαζί μας, βέβαια, βρίσκεται και η εξαιρετική Κατερίνα Μπιλάλη.

Τι πραγματεύεται το έργο;

Πρόκειται γιο ένα έργο που, είτε παιζόταν πριν από 100 χρόνια είτε τώρα, μιλάει στο σήμερα. Οι τρικυμίες της ψυχής και των σχέσεων είναι διαχρονικές. Σε αυτό, λοιπόν, η σύζυγος και η ερωμένη του ίδιου άντρα συναντιούνται παραμονή Χριστουγέννων, μία ιδιαίτερα σημαντική ημέρα και αναμετριέται η μία με την άλλη, αλλά και η καθεμία με τον εαυτό της.

Ποια από τις δύο γυναίκες έρχεται σε δυσκολότερη θέση;

Αν και οι δύο γυναίκες είναι δυνατές, πιστεύω πως σε δυσκολότερη θέση έρχεται η ερωμένη. Δέχεται την απρόσμενη επίσκεψη της συζύγου του άντρα, λίγα χρόνια αφότου τελείωσε η σχέση που είχαν και έχει επιλέξει πλέον έναν πιο μοναχικό δρόμο. Η σύζυγος, από την πλευρά της, έχει μείνει σε αυτόν τον «νεκρό» γάμο, γνωρίζοντας πως ο άντρας της την απατά συστηματικά, είπε η Βάσια Παναγοπούλου στο my tv.