Άγριες μέλισσες: Στάθης Κόικας: «Άλκης και Ελπίδα έχουν δυνατό φλερτ»
Ο ηθοποιός Στάθης Κόικας εισέβαλε τηλεοπτικά μέσα από τη σειρά εποχής του ΑΝΤ1 «Άγριες μέλισσες» και με την υποκριτική του δεινότητα κέντρισε την προσοχή μας.
Ο ηθοποιός επίσης μας έχει ήδη συστήσει τον νέο του ήρωα, τον Αλκή στη νοσταλγική σειρά της ΕΡΤ «Τα καλύτερα μας χρόνια», στην οποία τη δεύτερη χρονιά «κλέβει» την καρδιά της Ελπίδας.
Μετά τις «Άγριες μέλισσες» ήρθαν «Τα καλύτερα μας χρόνια». Παρά τις δύσκολες συγκυρίες, είναι μια καλή χρονιά για εσάς.
«Αλήθεια είναι αυτό. Παραδόξως ήταν μια καλή περίοδος για τα επαγγελματικά η οποία είναι ακόμη εν εξελίξει γιατί τώρα ουσιαστικά ξεκινάω στη σειρά της ΕΡΤ. Εμφανίστηκα στα δύο τελευταία επεισόδια και θα συνεχίσω να παίζω και σε εκείνα της νέας σεζόν στα οποία θα υπάρξει εξέλιξη του χαρακτήρα».
Συμμετέχετε επίσης σε μια σειρά εποχής.
«Ο ρόλος του Αχιλλέα στις "Αγριες μέλισσες" ολοκληρώθηκε στο τέλος του δεύτερου κύκλου που χρονικά εμπίπτει στο 1966 με 1967, οπότε μπαίνει η χούντα. Στα "Καλύτερα μα χρόνια" "προσγειώνομαι" στο 1973 με 1974, στο τέλος αυτής της περιόδου. Τεχνηέντως κατάφερα να αποφύγω τη χούντα (χαριτολογεί)».
Ο Αλκής λοιπόν που υποδύεστε είναι ένας ηθοποιός του ελεύθερου θεάτρου και γνωρίζει την Ελπίδα.
«Ετσι είναι. Γνωρίζονται στη θεατρική σκηνή όπου εκείνος κάνει πρόβα πιο ανατρεπτικά για την εποχή κείμενα, όπως Μπρεχτ, και αυτό για εκείνη είναι πρωτόγνωρο καθώς τότε το Εθνικό ανέβαζε κλασικούς συγγραφείς αφού λογοδοτούσε για τα έργα που επέλεγε. Η Ελπίδα βρίσκει ένα πεδίο ελευθερίας μέσα σε αυτό. Παράλληλα μεταξύ τους έχουν ένα δυνατό φλερτ που μετατρέπεται σε κάτι περισσότερο. Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον σε αυτόν τον ρόλο είναι ουσιαστικά η αντίθεση που έχει με τον Αχιλλέα των "Αγριων μελισσών". Ο ένας είναι άσπρο και ο άλλος μαύρο σε ό,τι αφορά τις ιδεολογικές πεποιθήσεις και τις πράξεις τους».
Θα παρασύρει ο Αλκής την Ελπίδα στο δικό του καλλιτεχνικό πεδίο;
«Ο Αλκης δεν είναι από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων του Πολυτεχνείου και της αριστεράς, αλλά ως καλλιτέχνης έχει μια ιδεολογία και μια στάση. Μόνο οι πρόβες σε ένα έργο όπως "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπρεχτ είναι πολιτική πράξη. Ετσι φανερώνονται στην πραγματικότητα τα ιδεώδη του. Σε αυτά δεν παρασύρει ακριβώς την Ελπίδα. Απλά η κοπέλα δείχνει να συμφωνεί και να τα ενστερνίζεται».
Θα γνωρίσει την οικογένεια Αντωνόπουλου;
«Θα τη γνωρίσει και ψυχανεμίζομαι ότι θα τα πάνε καλά. Θα υπάρξει αποδοχή της οικογένειας στο πρόσωπο του Αλκή και στη σχέση του με την Ελπίδα».
Η Ελπίδα θα τον ερωτευτεί;
«Μέχρι ενός σημείου θα είναι αμφίδρομο και πολύ όμορφο».
Μεταφέρεστε μέσω της μυθοπλασίας σε μια δύσκολη ιστορικά περίοδο, από την οποία είναι ακόμη νωπές οι μνήμες. Δύσκολη η προσέγγιση;
«Βοηθάει πολύ ο τρόπος που είναι γραμμένο το σενάριο. Βέβαια, η σειρά δεν είναι ιστορική, αλλά διαδραμάτιζεται σε μια δύσκολη για την Ελλάδα εποχή, και παρακολουθούμε τη ζωή μιας οικογένειας σε αυτό το χρονικό πλαίσιο και την επιρροή των ιστορικών γεγονότων στη ζωή τους. Είναι μια νοσταλγική και αισιόδοξη σειρά γιατί ο άνθρωπος ρέπει πάντα προς την ευτυχία και ακόμη και υπό καθεστώς χούντας πάντα θέλει να βρίσκει τρόπους να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Προσωπικά μου αφήνει μια γλυκάδα και μια νοσταλγία, παρόλο που δεν έχω ζήσει σε εκείνα τα χρόνια».
Πολύ έξυπνα στη σειρά δεν αναφέρονται πολύ σκοτεινά σημεία της περιόδου αλλά θίγονται θέματα.
«Υπάρχει το καφενείο όπου συχνάζουν άνθρωποι που στηρίζουν ανοιχτά τη χούντα όπως ο Παπαδόπουλος ή ο κυρ-Νίκος ο περιπτεράς και είναι εντάξει με όλο αυτό. Υπάρχει και η άλλη Ελλάδα που κινδυνεύει με βασανιστήρια και εξορίες», είπε στο TV24.