Σεμίνα Διγενή: «Αποχώρησα από την τηλεόραση το 2009 με έντονη αίσθηση ναυτίας»

Η ίδια μίλησε για το πώς βλέπει την ελληνική τηλεόραση σήμερα και αν θα ήθελε να ξαναγυρίσει.

-Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου ελάττωμα, που παράλληλα θα χαρακτήριζες και προτέρημα;

Είχα, έχω και θα έχω πείσμα, επιμονή και απίστευτη στοχοπροσήλωση! Ποτέ δεν πίστεψα πως κάτι δεν γίνεται, όσα ήθελα νομίζω πως -σε γενικές γραμμές- έστω και με τραύματα, τα πέτυχα. Ένα έμεινε και αποτελεί στόχο, που για να επιτευχθεί, απαιτεί συνεχή προσπάθεια. Το να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

-Πώς βλέπεις την ελληνική τηλεόραση σήμερα;

Ενδιαφέρουσα και πολλά υποσχόμενη στον τομέα της μυθοπλασίας, χαζοχαρούμενη και βαρετή στην ψυχαγωγία και απαράδεκτα μονόπλευρη στο μεγαλύτερο κομμάτι της ενημέρωσης. Αναφέρομαι στα Δελτία (μη) Ειδήσεων και στη διατεταγμένη υπηρεσία των πολιτικών «αναλυτών».

-Θα ξαναγυρνούσες κάποια στιγμή;

Όχι, δεν μ' ενδιαφέρει. Άλλωστε αποχώρησα το 2009 με έντονη αίσθηση ναυτίας. Αυτό το κεφάλαιο το έκλεισα τελεσίδικα.

-Υπάρχει μια παρουσιάστρια ψυχαγωγίας που σ' αρέσει;

Η Ζέτα Μακρυπούλια. Ζει και διαπρέπει στο 2022, γειωμένη, καλλιεργημένη και με χιούμορ, σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους της, που παραπαίουν, ακόμη και σήμερα, στα ‘90ς.

-Εκφραζόσουν πάντα μέσα από το γραπτό λόγο και συνεχίζεις να το κάνεις. Υπήρξαν στιγμές που «λογοκρίθηκες»;

Δε θυμάμαι να λογοκρίθηκα ποτέ. Οι δάσκαλοι της δημοσιογραφίας, εκπαίδευσαν τη γενιά μου να είναι «τζώρας» σε τέτοιες απόπειρες. Αν συνέβαινε, θα έφευγα.

-Έκανες ποτέ «εκπτώσεις» στην δουλειά σου για χάρη της οικογένειας ή το αντίθετο;

Ναι. Μα γι’ αυτό ζήτησα συγγνώμη από την οικογένειά μου σε προηγούμενη ερώτησή σου. Εννοώ πως υπήρξαν δυστυχώς πολλές φορές, που θυσιάστηκε πολύτιμος οικογενειακός χρόνος, στο βωμό των πιεστικών επαγγελματικών υποχρεώσεων.

-Μαθαίνω πως ετοιμάζεις κάποιο θεατρικό έργο. Ποιους θα σκεφτόσουν για πρωταγωνιστές;

Μόλις τελείωσα το πρώτο μου θεατρικό έργο. Λέγεται «Felicita» με πρωταγωνιστές μια γυναίκα, ένα αγόρι κι ένα μοιραίο πάθος, ένα απίστευτο μυστικό. Πρόκειται για μια ιστορία που διαδραματίζεται σ’ ένα σαλόνι σπιτιού, με απροσδόκητο τέλος. Δε θα σου πω ποιους Έλληνες ηθοποιούς φαντάζομαι, για ευνόητους λόγους. Να σου πω ξένους; Ας πούμε, ιδανικές πρωταγωνίστριες θα ήταν (λέμε τώρα...) οι δυο Κέιτ, η Μπλάνσετ και η Γουίνσλετ, και πρωταγωνιστές κάτι σαν τον Έζρα Μίλλερ ή τον Τάρον Έγκερτον ή ακόμα και τον κάπως μεγαλύτερο Ματ Μπόμερ.

Πηγή:Εγώ