Αναστάσης Κολοβός: «Μπήκα στο πανεπιστήμιο αλλά στην πορεία είδα ότι δεν μου αρέσει το όλο πράγμα»

Ταλαντούχος, δημιουργικός με επιτυχίες στο ενεργητικό του. Τον αγαπήσαμε μέσα από τους ρόλους του σε αγαπημένες σειρές και φέτος μέσα από τη συχνότητα του ALPHA, συνεχίζει να μας χαρίζει άφθονες στιγμές γέλιου. Ο Αναστάσης Κολοβός μίλησε στο «Λοιπόν» για τα επαγγελματικά του, για τη σύντροφό του, αλλά και για τα πάθη του.

-«Άσε μας ρε μαμά» η σειρά του Alpha στην οποία πρωταγωνιστείς. Πώς νιώθεις που είσαι σε αυτή τη δουλειά;

Νιώθω πολύ όμορφα γιατί συνεργάζομαι με φίλους, με πρώτο και καλύτερο τον Ιεροκλή. Είναι φιλαράκι μου και μου αρέσει τρελά που παίζουμε μαζί, αλλά και πολλοί από το συνεργείο, που χωρίς αυτούς δεν θα καταφέρναμε τίποτα. Όταν πηγαίνω στο γύρισμα, νιώθω πραγματικά σαν να είμαι σπίτι μου. Ταυτόχρονα, το καλό με αυτή τη δουλειά για εμένα, είναι ότι έκανα κάτι τελείως διαφορετικό από τον Ζούβα, τον οποίο υποδυόμουν στο «Έλα στη θέση μου». Δεν θα ήθελα με τίποτα να κάνω κάτι αντίστοιχο.

-Μια από τις λίγες κωμωδίες που παίζονται τη φετινή χρονιά, καθώς οι δραματικές σειρές έχουν την τιμητική τους. Θα ήθελες να παίξεις σε ένα δράμα;

Υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπάνε και έχουν παρακολουθήσει την πορεία και ισχυρίζονται ότι είμαι δραματικός ηθοποιός κι ότι απλά η ζωή με πήγε στην κωμωδία. Επίσης οι μεγάλοι κωμικοί ηθοποιοί έχουν κάνει δράμα, ενώ το αντίθετο δεν συμβαίνει και ιστορικά αν το πάρουμε. Για να σου απαντήσω όμως και στην ερώτησή σου θα ήθελα με μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω σε μια δραματική σειρά. Θέλω πολύ να δοκιμαστώ σε κάτι διαφορετικό.

-Άφησες πίσω σου μια πολύ πετυχημένη σειρά, το «Έλα στη θέση μου» και έναν ρόλο που αγαπήθηκε πολύ. Σου λείπει;

Μου λείπει πολύ αυτή η δουλειά και ο ρόλος μου. Σε αυτή σειρά μπορούσα να αυτοσχεδιάζω, γιατί κατά πολύ ο Ζούβας ήταν κάτι δικό μου. Είχε γραφτεί διαφορετικά και το προσάρμοσα όλο πάνω μου. Είναι υπέροχο να περπατάς στον δρόμο και να σου λέει ο κόσμος «γεια σου ρε Ζούβα», σημαίνει ότι κάτι έχει γίνει σωστά.

-Παράτησες το πανεπιστήμιο και έγινες ηθοποιός;

Σωστά, κάθισα και διάβασα, μπήκα στο πανεπιστήμιο αλλά στην πορεία είδα ότι δεν μου αρέσει το όλο πράγμα. Ήταν ένα παλιό μίζερο κτήριο, με μίζερους κομματικοποιημένους φοιτητές, που σε πλησίαζαν μόνο με σκοπό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κλειστώ πολύ στον εαυτό μου και να νιώθω ότι κάτι έχω κάνει πολύ λάθος. Κάπου εκεί ανακαλύπτω το θέατρο, αποφασίζω να ασχοληθώ και Μεγάλη Παρασκευή ανακοινώνω στους γονείς μου ότι δεν έχω κάνει πολλά πράγματα στο πανεπιστήμιο και θα γίνω ηθοποιός. Ο πατέρας μου μετά από κάποια λεπτά σηκώθηκε και μου είπε «Μεγάλη Παρασκευή σταύρωσαν τον Χριστό, Μεγάλη Παρασκευή και εσύ εμένα» ενώ απευθυνόμενος στη μάνα μου της είπε «Αποτύχαμε». Ωστόσο με στήριξε σε όλα, είναι ο πιο γλυκός πατέρας του κόσμου.

-Μπορεί να επιβιώσει κάποιος αποκλειστικά από αυτό το επάγγελμα;

Αν δεν είχα τον πατέρα μου στήριγμα, δεν θα είχα την πορεία που έχω. Με τη βοήθεια αυτού του ανθρώπου, μπορώ εγώ τώρα να σου δίνω συνέντευξη. Επομένως θέλω να σου πω ότι λυπάμαι πάρα πολύ λίγους ανθρώπους, από αυτούς που βγαίνουν στα κανάλια και κλαίγονται ότι δεν έχουν να φάνε. Πίστεψέ με δεν αξίζουν τη λύπηση κανενός. Βγάλανε τους καλούς καιρούς τρελά λεφτά, που η δική μου γενιά δεν θα τα είδε ούτε με το κιάλι και παρ’ όλα αυτά έχω κάποια λεφτά στην άκρη στην τράπεζα. Δεν μπορώ να λυπηθώ λοιπόν κανέναν που έπαιρνε εφτά χιλιάρικα το επεισόδιο και βγαίνει τώρα και λέει δεν έχω να φάω. Είναι ελάχιστοι αυτοί που όντως ήταν άτυχοι και τους βρήκε σοβαρή αναποδιά, όλοι οι άλλοι τα έφαγαν σε τζόγο, ουσίες και γυναίκες στην πρώτη ξαπλώστρα της Μυκόνου.