Γιώργος Καφετζόπουλος: «Έχω βιώσει την ανεργία»

Ο νεαρός ηθοποιός με το διάσημο επώνυμο (καθώς είναι γιος του Αντώνη Καφετζόπουλου) είναι ο κεντρικός ήρωας σε ένα έργο που παντρεύει την ευφυέστατη σάτιρα του Ερντμαν με ελληνικά στοιχεία.

«Το έργο είναι πολύ σουρεαλιστικό. Γιατί από τη μια είναι αστείο, αλλά από την άλλη θίγει πολύ σοβαρά θέματα, όπως η ανεργία και η αυτοκτονία. Υποδύομαι έναν άνεργο, που πείθεται να αυτοκτονήσει από ανθρώπους του περιβάλλοντος του, οι οποίοι θέλουν να εκμεταλλευτούν τον θάνατο του», εξηγεί ο ίδιος. Ο Γιώργος Καφετζόπουλσς είναι ένας ηθοποιός της νέας γενιάς που, ενώ ως παιδάκι έχει ζήσει από πολύ κοντά' τις παλιές, καλές εποχές της τηλεόρασης, λόγω των επιτυχιών του πατέρα του, έχει βιώσει τις σημερινές δυσκολίες των καλλιτεχνών στον επαγγελματικό τομέα.

«Μου αρέσει πολύ η σύνδεση. του έργου με το σήμερα και την ανεργία, γιατί έχω περάσει κι εγώ από αυτήν τη φάση. Ο Σαμιόν είναι ένας ασήμαντος άνθρωπος, που η προοπτική της αυτοκτονίας του τον κάνει διάσημο, γιατί όλοι τον κάνουν να νιώσει σπουδαίος. Εχω βιώσει την ανεργία όπως όλοι μας. Τα τελευταία χρόνια κάποιες καταστάσεις έχουν θολώσει πολύ τα πράγματα στη δουλειά μας. Τώρα οι καλλιτέχνες κοιτούν μόνο το πώς θα επιβιώσουν. Στην απόφαση μου να γίνω ηθοποιός έπαιξε μεγάλο ρόλο η επίδραση του πατέρα μου, γιατί μέχρι τα 14 μου πήγαινα συνέχεια μαζί του στις πρόβες και στα γυρίσματα. Στην εφηβεία και μέχρι τα 22 που μπήκα στη δραματική σχολή δεν με ενδιέφερε ο χώρος. Προτιμούσα να πηγαίνω στο γήπεδο παρά στο θέατρο. Πάντα μου φαινόταν τέλεια αυτή η δουλειά. Ο πατέρας μου με έβαζε να παίζω σε κάποιες μικρές σκηνές στην τηλεόραση. Σε μια σκηνή κάποτε, όταν ήμουν 8 ετών, με είχαν πιάσει τα κλάματα, γιατί δήθεν με είχαν απαγάγει και ο ηθοποιός που το έκανε έπρεπε να είναι λίγο απότομος μαζί μου. Είναι και η νονά μου ηθοποιός, η Γιώτα Φέστα, η οποία ήταν πολύ κοντά μου», αναφέρει.

Ωστόσο, το μεράκι του είναι η συγγραφή σεναρίων και έχει ήδη γράψει το πρώτο του έργο, που θα ανεβάσει σύντομα στη σκηνή, με πρωταγωνιστή τον πατέρα του. «Είναι ένα έργο γκάνγκστερ, αλλά με ενδιαφέρουν κι άλλα θέματα. Επειδή έχω μεγαλώσει στο κέντρο, μου αρέσει πολύ η Αθήνα και εμπνέομαι πολύ από τον κόσμο που παρατηρώ στον δρόμο. Αλλά τώρα όλες οι πληροφορίες βγαίνουν δυστυχώς από τα social media. Είναι όλοι με ένα κινητό στο χέρι. Δεν μου αρέσει πάντα να ξέρω τι υπάρχει πίσω' από τα πράγματα. Προσπαθώ να διατηρώ την ψυχραιμία μου, για να μπορώ να αντεπεξέρχομαι. Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι ζούμε μια παράνοια, καθώς κάποιοι άνθρωποι τρώνε βόμβες αυτήν τη στιγμή», κατέληξε στο Secret.