Τζένη Διαγούπη: «Γιατί να επιβιώσουν όλες αυτές οι σκηνές όταν λειτουργούν χωρίς προδιαγραφές»

Η ίδια σε συνέντευξή της μίλησε για τον ρόλο που έχει αφήσει μέσα της το πιο βαθύ του αποτύπωμα και για το αν έχει βιώσει τη μέθεξη.

Ποιος είναι ο θεατρικός ρόλος, ο οποίος έχει αφήσει το πιο βαθύ αποτύπωμά του, μέσα σας;

Θες να σου πω αλήθεια; Δεν τον έχω παίξει ακόμα. Όμως, δεν έχω απωθημένα. Δεν λειτουργώ με αυτό τον τρόπο. Δεν κυνηγάω ρόλους. Δεν έχω αυτή τη φιλοσοφία. Μου αρέσουν οι ωραίες δουλειές και οι ωραίες παρέες.

Έχετε βιώσει ποτέ τη μέθεξη; Υπάρχουν λόγια ώστε να ορίσει αυτήν την αίσθηση ο ηθοποιός;

Δεν ξέρω αν σας το χαλάω λιγάκι, άλλο όλο αυτό με την μέθεξη από ένα σημείο και μετά είναι λιγάκι μύθος, τι ακριβώς πάει να πει μέθεξη; Επίσης όλο αυτό είναι και εντελώς υποκειμενικά.

Στιγμές μέθεξης μπορεί να υπάρξουν, μπορεί να αισθανθείς ότι μέσα από την δουλειά σου μπορείς να αγγίξεις την απόλυτη πληρότητα και αυτό σε ανεβάζει ίσως σε ένα άλλο επίπεδο, αλλά όλο αυτό είναι μόνο μια στιγμούλα. Με άλλα λόγια η μέθεξη για την οποία γίνεται τόσο κουβέντα, δεν είναι πανάκεια.

Μπορεί το θέατρο να αποκτήσει στιβαρότητα και να γίνει βιώσιμο για την πλειοψηφία των ηθοποιών και των σκηνοθετών, με τις σχεδόν 300 θεατρικές σκηνές στην Αθήνα και τα εκατοντάδες παιδιά που βγαίνουν ετησίως από τις θεατρικές σχολές;

Το θέατρο δεν μπορεί να λειτουργήσει από τη στιγμή που δεν υπάρχουν καλές και σωστές συνθήκες εργασίας, από την στιγμή που χάθηκε η συλλογική μας σύμβαση. Πώς μπορεί να επιβιώσει το θέατρο χωρίς να υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις; Χωρίς να έχει διασφαλιστεί ο σωστός τρόπος εργασίας και λειτουργίας;

Και να σου πω και κάτι; Γιατί να επιβιώσουν όλες αυτές οι σκηνές, όταν λειτουργούν χωρίς προδιαγραφές. Όταν δουλεύουν εκεί οι συνάδελφοι μέχρι και τσάμπα; Και έχουμε και το Υπουργείο Πολιτισμού που δεν κάνει τίποτα.

Και έχουμε τους πάντες να μπορούν να ασκήσουν το συγκεκριμένο επάγγελμα όπως να ναι, χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Και δεν το λέω αυτό ρατσιστικά, αλλά ρεαλιστικά. Με αυτά και με αυτά ψυχορραγεί το θέατρο.

Πηγή:Λοιπόν