Αντώνης Λουδάρος: Οι πληγές από τους φίλους, η ψυχοθεραπεία και τα όνειρα

Ο δημοφιλής ηθοποιός σε συνέντευξή του ανέφερε επίσης αν έχει βρεθεί σε περίοδο οικονομικής ανέχειας.

Έχεις υπάρξει αυτοκαταστροφικός;

Ναι. Είμαι σε διαρκή πάλη με τον εαυτό μου αφού το να σπαταλάς τα πάντα σου σε έρωτες και φιλίες και να μένεις ρέστος είναι μια μορφή κακοποίησης. Από την άλλη, δεν μου φταίει κανείς. Εγώ πήρα την απόφαση να με κακοποιήσω. Κι αυτό διότι έπρεπε να μάθω. Μπορώ όμως να πω πλέον ότι με προστατεύω και με αγαπώ πιο πολύ απ’ ό,τι στο παρελθόν. Με ποιον τρόπο υπήρξες έρμαιο σε έρωτες; Όταν κάνεις τα πάντα για να ευχαριστήσεις τους άλλους, ανεξάρτητα από το αν εσένα δεν σου αρέσουν, είσαι έρμαιο.

Έχεις πληγωθεί από έρωτα για τον οποίο είχες δώσει τα πάντα;

Βέβαια! Είμαι προδομένος και από έρωτες και από φιλίες. Οι φιλίες μάλιστα μου έχουν στοιχίσει πιο πολύ. Δεν μου φταίει όμως κανείς, το ξερό μου το κεφάλι φταίει! Από την άλλη, αν δεν έχεις πληγωθεί και αν δεν έχεις πονέσει, τι ζωή είναι αυτή;

Έχεις κάνει ψυχοθεραπεία;

Ναι, όχι όμως για μεγάλο διάστημα. Κανονικά, θα έπρεπε να συνεχίσω και να με εξελίξω. Θα το κάνω κάποια στιγμή, αλλά το έχω αναβάλει για λίγο αργότερα.

Βρέθηκες ποτέ σε περίοδο οικονομικής ανέχειας;

Στα πρώτα χρόνια μου στο επάγγελμα, υπήρξαν τέτοιες περίοδοι. Δούλευα, αλλά οι υποχρεώσεις ήταν πολλές κι εγώ δεν μπορούσα να διαχειριστώ τα χρήματα που έπαιρνα. Θυμάμαι ότι πέρασα έναν πολύ δύσκολο οικονομικά χειμώνα.

Πήγαινα στις δουλειές με τα πόδια και παρακαλούσα τον Θεό να βρω χρήματα για τσιγάρα και ένα εισιτήριο λεωφορείου. Μια μέρα, λοιπόν, βγαίνοντας από το σπίτι μου, βρήκα στο δρόμο ένα πορτοφολάκι με κάτι ψιλά που αρκούσαν για να πάρω ένα πακέτο τσιγάρα και δύο εισιτήρια λεωφορείου. Δεν είχε τίποτα άλλο μέσα! Ήταν τόσο απίστευτο που κοίταξα ψηλά και γέλασα.

Τι ονειρεύεσαι σήμερα;

Ονειρεύομαι πολύ απλά πράγματα. Να συνεχίσω να είμαι καλά στην υγεία μου και να συνεχίσω να γνωρίζω ενδιαφέροντες ανθρώπους διότι πλέον μπορώ να τους αναγνωρίζω. Σήμερα, για παράδειγμα, γνώρισα σε μια δουλειά έναν άνθρωπο για τον οποίο είπα αμέσως «αυτός πρέπει να γίνει φίλος μου».

Ενώ συζητούσαμε επαγγελματικά, είδα φως γύρω του, και στο φως θέλω να πάω. Δεν θέλω τα σκοτάδια, δεν θέλω τοξικότητα. Ονειρεύομαι, επίσης να μπορώ να γελάω με τους φίλους μου και να κάνουμε μαζί ένα ωραίο ταξίδι γιατί λατρεύω τα ταξίδια και τα έχω στερηθεί με αυτήν τη δουλειά.

Την περίοδο της καραντίνας, έζησα και μια άλλη ζωή, που δεν ήξερα ότι υπάρχει. Δεν γνώριζα πώς είναι να κάνεις Χριστούγεννα στο σπίτι σου και έλεγα διαρκώς «τι ωραία!». Μέσα σε όλη αυτή την κατήφεια, υπήρχαν στιγμές που απολάμβανα. Ονειρεύομαι λοιπόν την ευτυχία και βρίσκομαι στο κατώφλι της.

Πηγή:Hello