Λουκία Μιχαλοπούλου: «Είναι πολύ δύσκολο να ζεις έναν έρωτα με ημερομηνία λήξης»

Η ίδια, λίγο πριν παρουσιάσει για πρώτη φορά τον μονόλογο «Η ανθρώπινη φωνή» ι στο Θέατρο Μικρό Χορν, εξομολογείται την ανάγκη της να αφιερώνεται σε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ και όσα πρόκειται να δούμε επί σκηνής.

Φέτος, γιατί αποφάσισες να αφοσιωθείς μόνο στον μονόλογο «Η ανθρώπινη φωνή»;

Αποφάσισα, τολμηρά, να αφιερωθώ μόνο σε ένα συγκεκριμένο πράγμα γιατί έτσι είμαι. Έτσι ξεκίνησα το θέατρο. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κάνω πεντακόσια πράγματα ταυτόχρονα, ούτε η εικόνα μου και τι θα πουν οι άλλοι σε σχέση με το γιατί δεν κάνω τηλεόραση, σινεμά ή και δύο παραστάσεις. Ειδικά σε αυτή την εποχή, το να μπορείς να πεις πως αυτή είμαι και έτσι δουλεύω είναι ένα μεγάλο βήμα.

Αυτή η φιλοσοφία σού έχει στοιχίσει;

Αυτή η φιλοσοφία με έχει διαμορφώσει και σε πληροφορώ ότι είναι το μεγαλύτερο ατού μου. Οτιδήποτε θέλω να κάνω, σαν συνεργασίες και σαν επιλογές, το έκανα και το κάνω. Όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, σίγουρα δεν μπορείς να βγάλεις πολλά λεφτά -και εγώ ζω από αυτή τη δουλειά-, αλλά όλα έρχονται και γίνονται στην ώρα τους. Όπως συνέβη πέρυσι, με τη συμμετοχή μου στη σειρά της ΕΡΤ 1 «Ο Όρκος», που δεν επηρέασε με κάποιον τρόπο την παράσταση «Η γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;», ούτε όμως έχασα τον εαυτό μου. Βέβαια, αυτό δεν είναι για πολύ. Η τηλεόραση είναι ένα εκπληκτικό μέσο, αλλά σε βάζει σε έναν γρήγορο ρυθμό, που είναι δύσκολο να αντεπεξέλθεις και να είσαι όντως καλός. Πρέπει να τα δοκιμάζεις όλα τόσο όσο. Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν έχω βρεθεί σε δύσκολη θέση, δηλαδή να μην έχω δουλειά, και χτυπάω ξύλο για αυτό.

Ποια είναι η ιστορία που αφηγείσαι μέσα από τον μονόλογο «Η ανθρώπινη φωνή»;

Η ηρωίδα μου είναι μία νέα γυναίκα, η οποία εδώ και πέντε χρόνια είναι το τρίτο πρόσωπο σε μία σχέση. Ο άντρας έχει μία άλλη γυναίκα στη ζωή του και εκείνη ξέρει ότι κάποια στιγμή θα έρθει το τέλος. Κάτι που συμβαίνει όταν ο άντρας την εγκαταλείπει για να παντρευτεί την άλλη γυναίκα, ενώ μέσα στις επόμενες τρεις ημέρες πρόκειται να ακολουθήσει το τελευταίο τηλεφώνημα. Η ηρωίδα μου, λοιπόν, αυτές τις ημέρες είναι πάνω από το τηλέφωνο και περιμένει, καθώς όλα τα χρόνια η ύπαρξή της είναι αυτός ο άντρας. Ξέρεις, δεν είναι απλή ιστορία να έχεις δοθεί ολοκληρωτικά σε κάποιον και να φοβάσαι ότι θα τον χάσεις. Το φοβερό είναι ότι αυτή η γυναίκα δεν τον κατηγορεί ποτέ και σε τίποτα. Επομένως, βλέπουμε τη σχέση της με τον εραστή της στο παρελθόν, το παρόν και κυρίως στο μέλλον μέσα από την τηλεφωνική συνομιλία τους. Για παράδειγμα, στο πρώτο μέρος, η ηρωίδα μου του λέει ότι είναι καλά, ενώ λίγο πριν έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και υποφέρει από ψυχοσωματικά στο στομάχι, και εκείνος ότι βρίσκεται στο σπίτι του, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στο δεύτερο μέρος, τα πράγματα είναι πολύ πιο αποκαλυπτικά και οι δύο ήρωες αφήνονται σε αυτό που είναι και νιώθουν...

Η ηρωίδα σου, αφού γνωρίζει ότι ο εραστής της είναι σε μία άλλη σχέση, γιατί επιλέγει να αφοσιωθεί μόνο σε αυτόν;

Γιατί ερωτεύτηκε... Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου σκάσει κάτι που θα σε συνεπάρει, θα σε τρελάνει και δεν θα μπορείς να το ορίσεις. Εμείς δεν ξέρουμε τι την έκανε να τον ερωτευτεί τόσο πολύ, αλλά εκείνη τη γέμιζε και, φαντάζομαι, και τον εραστή της αντίστοιχα. Ξέρεις, και οι δύο ήταν εντάξει στη συμφωνία που έκαναν... Από εκεί και πέρα, είναι πολύ δύσκολο να ζεις έναν έρωτα με ημερομηνία λήξης ή να ζεις μία ιστορία με όρια.

Πηγή: My TV