Τα Νούμερα: Δεληβοριάς - Αλευράς στο gossip-tv: «Αν μόνος σου δεν τσαλακωθείς, δεν θεραπεύεσαι»
Όταν για πρώτη φορά είδα τα «Νούμερα» πριν την επίσημη πρώτη στην ΕΡΤ, ένιωσα πως αυτή η σειρά, γιατί σειρά είναι, έχει έρθει στην πιο κατάλληλη για την εποχή, τηλεοπτική στιγμή. Ένα κράμα με στοιχεία που δεν συναντάς εύκολα στην μικρή οθόνη.
Πέρα από την υπέροχη αισθητική που αυτόματα από τα πρώτα πλάνα, σε «ταξιδεύουν» σε μια άλλη πραγματικότητα, που ίσως και να είχες ξεχάσει πως υπάρχει, εμπεριέχει πολύ χαρά, πολύ αλήθεια, σάτιρα χωρίς κορδέλες, αυτοσαρκασμό με όρια που δεν έχει σκοπό να ακουμπήσει σε ευαίσθητες χορδές, μουσική δίχως φρένο που ενώνει τις παλιές κλασσικές μελωδίες με τις πιο φρέσκιες αλλά και συγκινήσεις.
Τα γυρίσματα στη «Μάντρα» γίνονται με ηρεμία, γέλια, συνθήκες ωραίες που όσες ώρες κι αν διαρκούν καθόλου δεν σε κουράζουν!
Σε ένα τέτοιο γύρισμα βρέθηκα πριν από μερικές ημέρες κάπου στο κέντρο της Αθήνας και φεύγοντας ένιωσα κι εγώ ένα ωραίο και δίχως ανασφάλειες Νούμερο καθώς συνομιλώντας με τους πρωταγωνιστές αλλά και τον «μαέστρο» Γρηγόρη Καραντινάκη, πήρα ένα μάθημα γερού «στραπατσαρίσματος» γιατί αυτό είναι η ουσία για τα Νούμερα!
Ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Θανάσης Αλευράς είναι ένα δίδυμο από τα λίγα και αυτό γιατί μιλώντας μαζί τους, από το πρώτο δευτερόλεπτο κατάλαβα πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλον τόσο στις κουβέντες όσο και στις σκέψεις.
Όταν έχεις μπροστά σου τον Φοίβο Δεληβοριά, όσες ερωτήσεις κι αν έχεις ετοιμάσει, νιώθεις πως μιλάς με έναν άνθρωπο δικό σου και αβίαστα σου βγαίνει αυτό που έχεις πάρει εσύ σαν μήνυμα από τα Νούμερα κι εκείνος απλά συμπληρώνει.
Αυτό θαρρώ εξάλλου πως είναι και η επιτυχία αλλά και η ευτυχία του!
Με βλέμμα που «μιλάει», με χαμόγελο που δείχνει την ασφάλεια πως όλα πάνε καλά και με έναν ήσυχο τόνο στη φωνή του, μου επιβεβαίωσε πως τα Νούμερα είναι αυτό που αναντίρρητα έχει «απελευθερώσει» τόσο εκείνον όσο την ομάδα του σε έναν κόσμο πολύ ιλουστρασιόν.
Ο Θανάσης Αλευράς πάλι, ένα «κεφάλαιο» μόνος του με μια καθαρότητα που καθρεφτίζει στη ματιά του και μια ηρεμία που αυτόματα σε γαληνεύει!
«Τα Νούμερα είναι άνθρωποι που μαζεύτηκαν με κοινά όνειρα, δηλαδή και ο Θανάσης είναι σαν να μεταβολίζει το σόου της δεκαετίας του ’60, του ’50, κι εγώ από μικρός τα ονειρεύομαι αυτά τα πράγματα αλλά και κάθε ένας που έχει επιλεγεί, από σκηνοθέτη μέχρι και τον τελευταίο στο καστ, είμαστε λίγο πολύ αυτό. Νομίζω όμως πως η όλη η φάση είναι στον αυτοσαρκασμό και στην αυτοϋπονόμευση όλων μας», λέει ο Φοίβος.
Στην δική μου τοποθέτηση σχετικά με το τι μας «βγάζει» αυτή η σειρά και γιατί ήρθε στην πιο δύσκολη εποχή, ο Θανάσης Αλευράς απάντα:
«Εγώ αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω τόσο και θα σου πω γιατί. Γιατί ανήκουμε σε αυτή την παρέα πολύ καιρό και πολύ καιρό πριν αυτά όλα τα έχουμε ξεσκεπάσει, οπότε τώρα δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό ακριβώς που μπορεί κάποιος να θεωρήσει πρωτοποριακό. Την συγκίνηση την αντιλαμβάνομαι έντονα κι εγώ. Λέω στον Φοίβο «εγώ γιατί σε κάθε επεισόδιο κάτι παθαίνω και κλαίω;».
Βλέπω ένα κομμάτι και του λέω: «Εσύ συγκινήθηκες εκεί;», λέει με τον Φοίβο να συμπληρώνει:
«Ναι γιατί ξέρεις τι γίνεται; Όπως στην ψυχανάλυση, αν δεν πεις στον γιατρό γιατί είσαι Νούμερο, αν μόνος σου δεν «τσαλακωθείς» μετά δεν θεραπεύεσαι, δεν έρχεται το χαμόγελο πίσω οπότε αυτό θέλουμε να κάνουμε κι εμείς αλλά και οι καλεσμένοι μας. Γιατί ο καθένας που είναι διάσημος για τη δουλειά του, για το έργο του έχει ένα «βάρος» του πώς τον βλέπουνε, του πώς πρέπει να είναι… οπότε όταν το «σκάει» μόνος του μετά είναι απελευθερωτικό τόσο για τον ίδιο όσο και για τον κόσμο», λέει.
Είναι βέβαια και το στραπατσάρισμα που έλειπε από την ελληνική τηλεόραση αλλά και το πιο εναλλακτικό προϊόν και ήρθε στην πιο κατάλληλη εποχή, του επισημαίνω, με τον ίδιο να απαντά:
«Μακάρι και μακάρι να μην είναι μόνο εναλλακτικό αλλά να είναι και για όλους, γιατί εμείς αυτό θέλουμε», λέει. «Κερδίζει μεγαλύτερο κοινό σιγά σιγά», απαντώ με τον Θανάση να συμπληρώνει: «Μακάρι, είμαστε για πολύ κόσμο, το φτιάχνουμε για πολύ κόσμο».
«Πιστεύουμε ότι καθετί που θα ξεδιπλώνεται θα πηγαίνει όλο και σε περισσότερους», τονίζει ο Φοίβος.
Κατά βάθος είμαστε όλοι ωραία Νούμερα, αναρωτιέμαι;
«Είμαστε και το φωνάζουμε», λένε και το φωνάζουμε κι εμείς μαζί τους!