Αποκαλυπτικός ο Αντίνοος Αλμπάνης: «Δεν ήμουν πάντα έτσι. Παλιά ήμουν ένα πολύ παχύ παιδί...»

O ίδιος είναι ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς, ο οποίος και έχει περάσει πολλές δυσκολίες αλλά παρ' όλα αυτά τα έχει καταφέρει πολύ καλά και με το παραπάνω...

Ο Αντίνοος Αλμπάνης παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και υπήρξε άκρως αποκαλυπτικός σχετικά με την καθημερινότητά του πλέον, αλλά και τη σχέση που έχει ο ίδιος με την οικογένειά του. Ο ηθοποιός τόνισε ότι έφυγε από την οικογένειά του όταν ήταν 18 ετών, μιας και ήθελε να έρθει στην Αθήνα και να κυνηγήσηει τα όνειρά του.

Επίσης, ο Αντίνοος Αλμπάνης έκανε λόγο και για τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς Maestro, που όλοι είχαν γίνει μια μεγάλη παρέα και διασκέδαζαν την κάθε στιγμή.

Τι φοβίες έχεις;

Αρρώστια, θάνατος, μοναξιά, εγκατάλειψη. Τα έχω βιώσει όλα εκτός από το θάνατο, αλλιώς δεν θα μιλάγαμε αυτή τη στιγμή. Άσε, εμείς οι ηθοποιοί είμαστε λίγο drama queens, μεγαλοποιούμε λίγο τα συναισθήματα. Αλλά, ξέρεις, αυτό το να μη με εγκαταλείψουν φίλοι και οικογένεια πάντα τρέχει πίσω στο μυαλό μου.

Με την οικογένειά σου τι σχέση έχεις;

Μεγάλωσα σε μια ήρεμη οικογένεια. Υπήρχε ο από τους γονείς η έγνοια να μη λείψει τίποτα από εμένα και την αδελφή μου, να αποκτήσουμε κουλτούρα και εφόδια, απλώς ήταν από την κατηγορία των γονιών που σε αφήνουν να προχωρήσεις από μικρός. Εγώ από 18 χρόνων άφησα τη Χαλκίδα που μέναμε και ήρθα στην Αθήνα εντελώς μόνος
μου. Και δεν είμαι από τα παιδιά που είχαν τα ταπεράκια της μαμάς ούτε πήγαινα τα ρούχα στο σπίτι της να μου τα πλένει. Είχα πλήρη αυτονομία και αυτάρκεια. Έπρεπε να μάθω να ζω μόνος μου.

Και πώς τα κατάφερες;

Υπάρχουν παιδιά που από τα 15 τους μένουν μόνα τους. Εγώ από νωρίς έμαθα να σφουγγαρίζω, να βάζω πλυντήριο, να σιδερώνω. Έμαθα να κερδίζω τα χρήματά
μου, να πληρώνω τους λογαριασμούς. Και ευτυχώς από την πρώτη χρονιά που μπήκα
στη Σχολή άρχισα να κάνω εκφωνήσεις για σποτ. Είμαι στη διαφήμιση πολύ πριν μπω στο θέατρο. Είχα αυτή την τύχη

Έχεις νιώσει σπουδαίος;

Αν την έχω ψωνίσει με ρωτάς; Όχι. Δεν έχω νιώσει σπουδαίος, αλλά έχω νιώσει
πόσο σπουδαία μπορεί να είναι μια δουλειά που παίζω.

Αλλά πέρασαν τα χρόνια, απομυθοποίησα και τη δουλειά σε μεγάλο βαθμό, τήν πέρασα κι αυτή την πίστα και τώρα ξέρω καλύτερα γιατί κάνω αυτό που κάνω, για ποιο λόγο βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι, πόσο ανάγκη δεν με έχει η δουλειά και πόσο ανάγκη ενδεχομένως δεν έχω κι εγώ τη δουλειά. Τα όμορφα πράγματα είναι μέσα μας και δεν έχουν σχέση με τους τίτλους που θα μας δώσουν ή τις κριτικές

Είσαι από τους ηθοποιούς που δεν έχουν μείνει ποτέ χωρίε σίριαλ ή θέατρο.

Τις έχω κυνηγήσει πολύ τις δουλειές. Δεν κάθομαι στον καναπέ. Παίρνω τηλέφωνα.
Ακόμη και το θεατρικό που ανεβάζουμε στη Θεσσαλονίκη, εγώ το έτρεξα και κίνησα τις
διαδικασίες. Η δική μου διάθεση δεν είναι να περιμένω. Είναι να κυνηγάω τα πράγματα.

Πάντα ήσουν τόσο γυμνασμένος;

Παλιά ήμουν ένα παχύ παιδί. Έμπαινα στο fast food και έπαιρνα δύο"κλαμπ, δύο
μπέργκερ και δύο μίλκσεϊκ, αλλά κι αυτή η περίοδος τελείωσε στην εφηβεία.

Τι δεν σου αρέσει στην εμφάνισή σου;

Όταν έχω καλή διάθεση μου αρέσουν όλα, όταν έχω μια άσχημη μέρα δεν μου αρέσει τίποτα. Και είναι πολλές οι μέρες που εύκολα μπορεί να κυλήσω σε κατάθλιψη, αλλά είναι γόνιμες μέρες, γιατί αυτές μου μαθαίνουν την ευτυχία. Κάπου διάβασα πως «καμία επιτυχία δεν βασίζεται σε “τραλαλά”», και είναι πολύ σοφή αυτή η φράση...

Οι μέρες στα γυρίσματα του «Maestro» πώς ήταν;

Υπέροχες. Είναι μαγική στιγμή να βρίσκεσαι στο ίδιο πλατό με τη Χάρις Αλεξίου, τη Μαρία Καβογιάννη, όλα τα παιδιά - τον Ορέστη Χαλκιά, τον Γιώργο Μπένο, τον Φάνη Μουρατίδη. Ήταν σαν μια πενταήμερη που κράτησε δύο μήνες. Και το γεγονός ότι ήμασταν απομονωμένοι μας έδωσε τη δυνατότητα να μαζευόμαστε κάθε βράδυ στο σπίτι κάποιου και να κάνουμε όλοι μαζί ομαδική ψυχανάλυση, να παίζουμε παιχνίδια.

Το να κοιτάς την Αλεξίου στα μάτια, που είναι μύθος, και να βλέπεις την αγωνία και τη
λαχτάρα της γι’ αυτό που γινόταν ήταν πολύ αναζωογονητικό. Και επίσης είχαμε
τις ιδανικές συνθήκες. Δεν έγινε καμία έκπτωση από την παραγωγή, δεν νιώσαμε καμία δυσκολία κι αυτό το περιβάλλον μάς έκανε να νιώθουμε ακόμα πιο όμορφοι, ακόμα πιο λαμπεροί, ακόμα πιο δοτικοί

Διαβάστε επίσης:

• Έξαλλος ο Αλμπάνης: «Η δημοσιογράφος που το έγραψε αυτό ίσως είχε πιει λίγο ουζάκι παραπάνω»
• Ονόματα-κλειδιά στη μικρή οθόνη
• Αντίνοος Αλμπάνης: Το επικό μήνυμα του ηθοποιού στους επίδοξους διαρρήκτες