Ήρα Κατσαντώνη: Η εγκυμοσύνη στα 40, η απώλεια του πατέρα της & το έμφραγμα της μαμάς της Ελπίδας

Η ίδια η οποία δεν ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά είναι επιχειρηματίας και ασχολείται με τη μόδα, αυτόν τον καιρό κάνει μία παύση από τα επαγγελματικά της και είναι αφοσιωμένη στο να ζήσει τον πιο όμορφο ρόλο της ζωής της, αυτόν της μητέρας. Η Ήρα Κατσαντώνη μιλάει πρώτη φορά για τον ερχομό του γιου της, την υπερπροστατευτικότητα της μητέρας της, την απώλεια του πατέρα της που της στοίχισε πολύ αλλά και για το πόσο γεμάτος είναι ο κόσμος της...

Πόσο έτοιμη νιώθεις να υποδεχθείς το πρώτο σου παιδί;

Έχω λίγο άγχος ως πρωτάρα, αλλά παράλληλα νιώθω αρκετά έτοιμη να γίνω μαμά, αν και έως τώρα δεν είχα μεγάλη επαφή με μωρά. Αυτό που με αγχώνει κυρίως είναι η ώρα της γέννας, μια πρωτόγνωρη συνθήκη που δεν ξέρω πώς θα βιώσω. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, θεωρώ ότι θα βρω τον τρόπο να τα καταφέρω.

Είσαι από τις μέλλουσες μαμάδες που διαβάζουν και προετοιμάζονται;

Σίγουρα! Επίσης, έχω μια μαία που με βοηθά πολύ στις απορίες μου. Τώρα κάνω και μαθήματα θηλασμού. Θέλω πολύ να θηλάσω το μωρό μου.

Πόσο σε βοηθά να προετοιμαστείς η μητέρα σου;

Η μητέρα μου είναι ξετρελαμένη. Δεν το περίμενε, της ήρθε ξαφνικό. Το είχε λίγο ξεγράψει - είμαι 40 χρονών, ενώ και ο αδελφός μου δεν δείχνει να το έχει στα σχέδιά του ακόμη. Γι’ αυτό και, όταν της το είπα, από την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι είμαι έγκυος, τρελάθηκε από τη χαρά της. Πάντα ήταν υπερπροστατευτική μαζί μου, αλλά τώρα νομίζω πως είναι περισσότερο. Συνεχώς μου λέει να προσέχω, να κάθομαι στο σπίτι, να μην οδηγώ. Ευτυχώς, όμως, όλα έχουν κυλήσει πολύ όμορφα στην εγκυμοσύνη μου και δεν έχει χρειαστεί να περιορίσω κάποια δραστηριότητα.

Μοιάζει πάντως πολύ χαλαρός άνθρωπος η μητέρα σου.

Είναι πολύ χαλαρή. Με τα παιδιά της ξυπνούν η υπερπροστασία και διάφοροι φόβοι της. Τώρα, με την εγκυμοσύνη μου, φοβάται συνεχώς.

Μόνο σε εκείνη ήρθε ξαφνικά η εγκυμοσύνη σου ή αυτό ισχύει και για τη δική σου ζωή;

Και για μένα ήρθε χωρίς να το περιμένω, αλλά σε μια φάση κατά την οποία είμαι πολύ καλά προσωπικά, ενώ υπήρχε στο μυαλό μας ως επόμενο βήμα. Οπότε, προέκυψε ξαφνικά, αλλά φυσιολογικά. Με το σύντροφό μου, τον Αλέξανδρο, έχουμε υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης εδώ και δύο χρόνια -πολύ πριν από το μωρό, την περίοδο του κορονοϊού, γι’ αυτό και δεν πραγματοποιήσαμε γάμο- και σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι πιο επίσημο το καλοκαίρι.

Το ότι περιμένεις αγόρι σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για σένα;

Στην αρχή μάς έλεγαν ότι είναι κορίτσι, στην πορεία μάς προέκυψε αγόρι. Οφείλω να ομολογήσω -μετά τη σκέψη πως το πιο σημαντικό είναι να είναι υγιές και όχι το φύλο- ότι, συζητώντας χαλαρά με φίλες μου, έκλινα λίγο προς το αγόρι ως επιθυμία. Δεν ξέρω γιατί, αισθάνομαι πως θα τα πάω καλύτερα. Ίσως σκέφτομαι εμένα μικρή, που ήθελα συνεχώς να παίζω με κούκλες, να φορώ στρας και να ντύνομαι πριγκίπισσα και ζητούσα τρελά καπέλα και ρούχα από τη μαμά μου -η οποία έβαζε makeup μόνο για τη δουλειά της, ποτέ στην προσωπική ζωή της, είναι πολύ απλή. Τώρα, λοιπόν, με θυμάμαι και λέω: «Αμάν, αν κάνω κορίτσι, τι έχω να περάσω, θα τρέχω για πούλιες και στρας!».

Έχεις σκεφτεί πώς θα ισορροπήσεις την επαγγελματική σου ζωή με τη μητρότητα;

Έχω πουλήσει τα καταστήματά μου σε μια φίλη μου εδώ και δύο χρόνια και είχα στα πλάνα μου διάφορα πράγματα. Για παράδειγμα, ήμουν στην αρχή της δημιουργίας ενός brand με κολάρα για σκύλους καθώς έχω κι εγώ δύο σκυλιά. Αποφάσισα όμως να ξεκουραστώ για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό το διάστημα εντέλει ήταν μεγαλύτερο απ’ ό,τι υπολόγιζα γιατί μεσολάβησαν πολλά σοβαρά γεγονότα: έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, γνώρισα το σύντροφό μου και τώρα έρχεται το μωρό. Θα μπουν όλα στη σειρά τους αφότου, με το καλό, γεννήσω.

Μέσα σε δυόμισι χρόνια, έζησες το θάνατο του πατέρα σου, τη γέννηση ενός έρωτα και τώρα τη δημιουργία μιας ζωής.

Δεν είναι τυχαίο. Πιστεύω πως όταν φεύγει ένας αγαπημένος σου άνθρωπος, έρχεται στη ζιοή σου μια νέα αγάπη.

Πώς βίωσες την απώλεια του πατέρα σου;

Την αντιμετωπίζω γιατί έχω μάθει να διαχειρίζομαι καταστάσεις, έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου. Ήταν μια πολύ δύσκολη, οδυνηρή εμπειρία.

Σας έφερε πιο κοντά με τη μητέρα και τον αδελφό σου;

Η μητέρα μου πέρασε πολύ δύσκολα. Ένα μήνα μετά το θάνατο του πατέρα μου, έπαθε και η ίδια έμφραγμα. Εκεί ένιωσα πως θα έχανα και τους δύο γονείς μου μέσα σε λίγες μέρες, ήταν σοκαριστικό και για μένα και για τον αδελφό μου. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Η απώλεια πράγματι μας έφερε πιο κοντά. Η μητέρα μου δεν είχε μάθει να είναι μόνη της, ήταν με τον πατέρα μου 45 χρόνια. Είναι δύσκολο για εκείνη και με τον αδελφό μου την έχουμε περισσότερο στο μυαλό μας. Είναι όμως μια πολύ δυνατή γυναίκα, τη θαυμάζω.

Ήσαστε πάντα κοντά ως μαμά και κόρη;

Ήμαστε, αλλά περνούσαμε και διάφορες φάσεις. Ήταν, όπως ανέφερα, υπερπροσιατευτική κι εγώ ήθελα να πάρω το δικό μου δρόμο. Όπως σε όλες τις οικογένειες, υπήρχαν περίοδοι αντίδρασης.

Τραγουδάς καθόλου;

Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω τραγουδήσει ποτέ. Επιχείρησα να κάνω κάποια μαθήματα φωνητικής - κρυφά από τη μητέρα μου. Δεν ήθελα να το ξέρει για να μην έχω επιπλέον άγχος. Τη συγκεκριμένη ερώτηση μου την έκαναν από πολύ μικρή και πάντα μου προκαλούσε τεράστια ανασφάλεια - «κι αν τραγουδήσω και η φωνή μου είναι χάλια;» ή «αν με συγκρίνουν με τη μαμά μου και δεν...;». Αισθανόμουν πως θα με απέρριπταν. Τώρα ξέρω ότι η φωνή μου είναι σωσιή. Δεν ξέρω όμως αν μοιάζει με της μητέρας μου.

Πιστεύεις πως αν η μητέρα σου δεν ήταν τραγουδίστρια, θα το επιχειρούσες;

Μπορεί. Ούτως ή άλλως, θεωρώ πως θα ήταν αναπόφευκτη και πολύ μεγάλη η σύγκριση, παρότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, με; διαφορετικές φωνές. Η μητέρα μου έχει ένα πολύ μεγάλο χάρισμα, γεννήθηκε για να τραγουδά. Τραγουδά και λάμπει. Αυτό δεν μεταφέρεται απαραίτητα μέσω γονιδίων. Ο καθένας μας έχει διαφορετικό δρόμο να διανύσει, διαφορετικά μαθήμαΐα να πάρει. Για μένα, το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η εσωτερική γαλήνη και ηρεμία, να είμαι καλά στα προσωπικά μου, να εξελίσσομαι και να αναπτύσσομαι διαρκώς ως άνθρωπος. Αυτή είναι η βασική επιδίωξή μου και όχι μια τεράστια καριέρα σε κάποιον τομέα.

Ποιος είναι ο κόσμος σου;

Έχω την οικογένειά μου και πολλούς και καλούς φίλους, είμαι τυχερή σε αυτό. Ασχολούμαι αρκετά με την αυτοεξέλιξη, με ψυχοθεραπεία και διαλογισμούς. Κάνω ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο για σωματική ψυχοθεραπεία και κάποια στιγμή θέλω να μεταδώσω όσα έχω διδαχθεί. Πιστεύω πως όλα όσα νιώθουμε σωματοποιούνται και, επειδή σώμα και ψυχή είναι ένα, ορισμένα θέματα μπορούν να λυθούν μέσα από το σώμα. Έχω τα δύο σκυλιά μου και το σύντροφό μου, που είναι εκπληκτικός και πολύ υποστηρικτικός άνθρωπος. Μου αρέσουν τα λουλούδια, η φύση και να κάνω γιόγκα σε εξωτερικούς χοίρους. Γενικά καταπιάνομαι με πολλά μέσα στην ημέρα, η λέξη «βαριέμαι» δεν υπάρχει για μένα. Πλέον περιμένω πώς και πώς να έρθει το μωρό. Είμαι ευτυχισμένη με τη ζωή που έχω φτιάξει, νιώθω ολοκληρωμένη.

Διαβάστε επίσης:

• Συγκλονίζει η Ελπίδα: «Ήταν σα να μην υπάρχω, πέθανε ξαφνικά στα χέρια μου»
• Καθηλώνει η εξομολόγηση της Ελπίδας: «Η θλίψη μου σωματοποιήθηκε. Νόμιζα πως η ζωή μου τελειώνει»
• Η Ελπίδα θα γίνει γιαγιά – Η κόρη της, Ήρα περιμένει αγοράκι – Οι πρώτες συγκινητικές δηλώσεις