Αλέκος Συσσοβίτης: Η στιγμή που θα του μείνει αξέχαστη για πάντα!

Ο γνωστός ηθοποιός περιγράφει μεταξύ άλλων και τη στιγμή που θα του μείνει αξέχαστη για πάντα, στην Επίδαυρο.

• Υπάρχει κάποια ανάμνηση από το ξεκίνημά σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Η «Ελεύθερη κατάδυση» ήταν μία πολύ καλή στιγμή, περάσαμε καταπληκτικά. Ήταν πολύ γενναιόδωρος ο Γιώργος Πανουσόπουλος: μας είχε πέντε μήνες στην Κρήτη και εμένα προσωπικά να κάνω εκπαίδευση στις καταδύσεις και να μπορώ να ζήσω πράγματα μοναδικά - ήταν μία εμπειρία που χάρηκα ιδιαίτερα. Έζησα τον βυθό της Κρήτης και μπόρεσα έτσι και είδα έναν άλλο κόσμο. Και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, σε αυτήν τη βαθιά ανθρώπινη ιστορία.

• Όλα αυτά τα χρόνια πορείας, υπάρχει κάποια συνεργασία που σας καθόρισε ή σας εξέλιξε;

Ευτυχώς, είχα υπομονή και επιμονή να ψάχνω πάντα τη σωστή συνεργασία, με καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να με πάνε ένα βήμα παραπέρα. Και οι συνεργασίες μου -είτε εύκολες είτε δύσκολες- με πήγαιναν κάθε φορά ένα βήμα μπροστά.

Η συνεργασία μου με τη Ρούλα Πατεράκη, για παράδειγμα, μου έμαθε πάρα πολλά, ή οι θεατρικές δουλειές με τον Γιάννη Χουβαρδά... Έχω παίξει σε 35 θεατρικές παραστάσεις. Σίγουρα, το θέατρο είναι ένα πεδίο έρευνας και σου δίνει τα εχέγγυο να μαθαίνεις όλο και περισσότερα.

• Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της σταδιοδρομίας σας; Ενδεχομένως, ένας ρόλος ή μία παράσταση που αισθανθήκατε δικαίωση;

Θυμάμαι την πρώτη φορά στην Επίδαυρο, το 2008, στον «Ορέστη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ουνκόφσκι. Ήταν τεράστια η εμπειρία, έπαιζα τον Πυλάδη και βγαίνοντας από τη σκηνή το έργο συνεχιζόταν. Έρχομαι στα πλάγια και βρίσκω τον σκηνοθέτη που, συγκινημένος, μου είπε: Silence (σιωπή).

Επικρατούσε η απόλυτη σιωπή, σε ένα θέατρο με 10.000 άτομα. Αυτή η στιγμή θα μου μείνει αξέχαστη. Είναι μαγικό το πώς μπορεί τόσος κόσμος να συνδέεται με ένα δρώμενο, γιατί βλέπει και βρίσκει τον εαυτό του εκεί μέσα, είπε ο Αλέκος Συσσοβίτης στην Απογευματινή.