Πάμε Δανάη - Δήμητρα Γαλάνη: «Έχω σπάσει τα μούτρα μου επανειλημμένα από επιλογές μου και βλακείες»

Η μεγάλη ερμηνεύτρια αναφέρθηκε στις άμεσες εμφανίσεις της στο κοινό της αποκαλύπτοντας: «Στη σκηνή του δημοτικού θεάτρου Λυκαβηττού έχω ανέβει με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιάννη Σπανό, τον Νίκο Ξυλούρη, τον Μάνο Χατζιδάκι & άλλους συνάδελφους. Στις 9 Οκτωβρίου θα είμαστε στον Λυκαβηττό με τη Μάρθα Φριντζήλα, “Σ’ ένα κύμα του νότου” και καλεσμένους μας την Ελένη Τσαλιγοπούλου και τον Φώτη Σιώτα.

Την Μάρθα Φριντζήλα τη σέβομαι και την εκτιμώ βαθύτατα, πρόκειται για ένα διάλογο δυο γυναικών μέσα από μνήμες και βιώματα, μέσω των τραγουδιών. Θ βρεθούμε με την παράσταση, “Σ’ ένα κύμα του νότου”, στο μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης, στις 31 Οκτωβρίου και την 1 η Νοέμβριου. Το ότι ήμουν μαζί σας σε όλες τις στιγμές σας με τη φωνή μου είναι μία ευλογία, ένα δώρο που προσπαθώ να το επιστρέψω συνεχώς και σας ευχαριστώ.

Προσπάθησα να μην ξιπαστώ από την αγάπη και την αποδοχή. Ο άνθρωπος δεν θέλει και πολύ για να ξιπαστεί τα κατάφερα & έγινα καλύτερος άνθρωπος. Όσο αντέχω – δεν θα είναι για πολύ ακόμα – για να παράγω πράγματα και να βοηθάω νέους ανθρώπους, θα είμαι παρούσα με όποιον τρόπο».

«Η εφηβεία μου ήταν πολύ ζόρικη, άλλα οι γονείς μου άντεξαν»

«Εγώ μεγάλωσα μαθαίνοντας το νοιάξιμο και την ενσυναίσθηση, όσοι είχαμε την ευτυχία να έχουμε τέτοιους γονείς είναι μεγάλο όπλο. Οι γονείς μου είχαν ανοιχτό μυαλό, ήξεραν τι είναι αγάπη και ελευθερία, επέτρεψαν στα παιδιά τους να αναπτύξουν αυτό που ήθελαν, βάζοντας όρια. Τους γονείς μου τους παίδεψα πάρα πολύ, η εφηβεία μου ήταν πολύ ζόρικη, άλλα εκείνοι άντεξαν, βράχοι.

Ευτυχία είναι να μπορέσεις να έχεις μία ισορροπία εντός σου, ώστε να ισορροπεί το μέσα σου με το έξω σου, αυτό που είσαι με αυτό που κάνεις. Η ευθύνη αυτής της δουλειάς και το γεγονός ότι είσαι μπροστά στα πράγματα, σε ωριμάζει ακόμη πιο γρήγορα και καμία φορά βίαια».

«Δεν θέλω ταμπέλες ούτε στη ζωή μου, ούτε στη δουλειά μου»

«Μη μου βάλεις ταμπέλα θα τρελαθώ, είναι το “θέμα” μου και το αδύνατο σημείο μου, δεν θέλω ταμπέλες ούτε στη ζωή μου, ούτε στη δουλειά μου. Εγώ περνούσα, γευόμουν και προχωρούσα, μα θα ήταν τόσο βαρετό να κολλάω κάπου. Tην ώρα που τελειώνω κάτι, αρχίζω και δουλεύω στο μυαλό μου το επόμενο, είμαι “βουλιμικά” σε σχέση με τη μουσική, δεν σταματάει το μυαλό μου να δουλεύει. Στη ζωή μου πέρασα τα πάνω μου, τα κάτω μου, δεν είμαι αλάθητη, έχω σπάσει τα μούτρα μου επανειλημμένα από επιλογές μου και βλακείες και έγινα καλύτερη. Ενώ βλέπεις το λάθος, κάνεις ότι δεν το βλέπεις, γιατί θέλεις να απολαύσεις τη σχέση, έδινα ευκαιρίες στις σχέσεις, δεν φυλάω πράγματα, άπλα δεν ξεχνάω εύκολα. Για να φτάσεις να κάνεις κάτι σε έναν άνθρωπο που δεν σε έχει ενοχλήσει, σημαίνει ότι κάτι στη μηχανή δεν δουλεύει καλά και αναφέρομαι στους τοξικούς ανθρώπους».

«Δεν με απασχόλησε ποτέ το θέμα των παιδιών»

«Δεν με απασχόλησε ποτέ το θέμα των παιδιών, τα λατρεύω μεν άλλα δεν έχω παίξει ποτέ με κούκλα, για να την κάνω το μωρό μου. Επειδή είχα κάποτε μία πολύ ζέστη σχέση που κρατούσε, σκέφτηκα ότι εάν μείνω έγκυος έχει καλώς, άλλα δεν έτυχε, ήταν απλώς μία σκέψη και δεν έδωσα σημασία. Δεν έχω καμία συμπάθεια στις επαναλήψεις και ό,τι δεν άξιζε το έχω ήδη διαγράψει, είμαι λίγο απόλυτη σε αυτά ως Σκορπιός. Έκανα εκκαθαρίσεις άλλα και έχασα φίλους, δυστυχώς είχα απώλειες από μικρή στη ζωή μου. Σε ένα ζευγάρι, παίρνει ο καθένας έναν ρόλο, αυτού που εγκαταλείπει ο ένας και του εγκαταλελειμμένου ο άλλος, αλλά δεν ισχύει στην πραγματικότητα, είναι ρολόι».

«Δεν προλάβαμε να μεγαλώσουμε μαζί»

«Όταν πρέπει να τελειώσει μία ερωτική σχέση, ο ένας θα πει “φεύγω” κι ο άλλος θα πει “με άφησε”, άλλα όταν περάσει ο καιρός καταλαβαίνεις πως έτσι έπρεπε να γίνει. Έπαιρνα την πρωτοβουλία να τελειώσω μία σχέση, όπως έχει συμβεί και το αντίθετο, τι μόνο εμείς θα αφήνουμε; Θα μας αφήσουν κιόλας.

Έχασα από πολύ νωρίς φιλαράκια μου στα 18 -19 και μου έχει στοιχίσει, δεν προλάβαμε να μεγαλώσουμε μαζί. Σήμερα περνάω καλά με τους ανθρώπους που αγαπώ και χωρίς πολλή φασαρία φοβάμαι τις αρρώστιες και τον πόνο, όπως τα φοβόμαστε όλοι μας».