Αλεξανδρής: Έχει σημασία, καθώς περνάει ο χρόνος, να ξέρεις τι είναι πραγματικά ωραίο για σένα

Πώς τα πας με το πέρασμα του χρόνου;

Τα τελευταία χρόνια με απασχολεί πάρα πολύ η διαχείριση του χρόνου μου. Με απασχολεί, επίσης, τι σημαίνει χαρά. Κάνω συνειδητή προσπάθεια ώστε να είμαι σίγουρος ότι ξέρω τι θέλω, τι προσδοκώ. Είμαι σε μια φάση ζωής που τα καταλαβαίνω αυτά σιγά-σιγά. Έχει σημασία, καθώς περνάει ο χρόνος, να ξέρεις τι είναι πραγματικά ωραίο για σένα.

Δημήτρης Αλεξανδρής: «Ήθελα να γίνω πιλότος αλλά δεν τα κατάφερα.. Έδωσα δύο φορές στη Σχολή Ικάρων»

Υπάρχει κάτι που το σηματοδότησε αυτό;

Μεγάλωσα και άρχισα να σκέφτομαι ότι το 24ωρο έχει συγκεκριμένες ώρες και δεν είναι πολλές. Ούτε είναι οι ίδιες από εδώ και πέρα. Ας πούμε ένα από τα όνειρά μου ήταν να πάω να ζήσω σε ένα χωριό. Όσο περνάνε τα χρόνια καταλαβαίνω ότι ακόμη κι αν το καταφέρω, δεν θα μπορώ να σκάψω με την ίδια δύναμη το χώμα, δεν θα το ευχαριστηθώ το ίδιο στα 80 μου. Καθώς τα χρόνια περνάνε, συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να ευχαριστηθείς τα πράγματα όπως πριν, από το να περπατάς στο δρόμο για αρκετή ώρα ή να αντέχεις να είσαι με έναν άνθρωπο αρκετή ώρα, να διαβάζεις αρκετή ώρα... Παλιότερα πηγαίναμε σινεμά και βλέπαμε τρεις ταινίες τη μέρα, τώρα ο χρόνος μετράει αλλιώς. Λες θα δω μία ταινία και πρέπει να τη διαλέξεις πολύ προσεκτικά.

Παίζεις συνήθως κανονικούς ανθρώπους (εξαιρείται ο πρόσφατος ρόλος σου ως νονός της νύχτας στο «Σασμό». Τι σε γοητεύει στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας;

Προσπαθώ να παίξω όλους τους ρόλους σαν να είναι κανονικοί άνθρωποι, αυτό είναι το ζητούμενο για μένα. Όταν μου ζητήθηκε να παίξω έναν αδίστακτο νονό της νύχτας που είναι έμπορος όπλων, άρχισα να σκέφτομαι πώς έγινε έτσι αυτός ο άνθρωπος. Άρχισα να βλέπω το ανθρώπινο στοιχείο πίσω από την εικόνα που έχουμε στερεοτυπικά στο μυαλό μας. Το ίδιο έκανα και στο «Προξενιό της Ιουλίας», με τον διοικητή της Χωροφυλακής. Τι σημαίνει αυτό το επάγγελμα στην εποχή του; Μπήκα στη διαδικασία να δω πίσω από τα στερεότυπα. Σκέφτομαι ταινίες όπως ο «Νονός» του Κόπολα που άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και λέμε ιστορίες. Ας πούμε, ένα^ άνθρωπος μπορεί να είναι βίαιος στην κοινωνία και τρυφερός μπαμπάς την ίδια στιγμή. Σκέψου τη σκηνή που ο Μπράντο πεθαίνει πλάι στο εγγόνι του στο «Νονό». Αυτό ήθελα για το δικό μου άνθρωπο της νύχτας. Όσο για το χωροφύλακα, έχω γνωρίσει αξιωματούχους του Στρατού πού. είναι ευέλικτοι και διπλωμάτες σαν πολιτικοί, καθόλου αυστηροί ή άκαμπτοι. Πώς είναι στο σπίτι του ένας άνθρωπος μαθημένος να δίνει διαταγές; Πώς είναι η σχέση του με τη γυναίκα του; Υπάρχει μέσα στην οικογένειά του κάποιος με τον οποίο έχουν μια άλλη ισορροπία; Αυτό ψάχνω στους ρόλους και στα σενάρια.

Γι’ αυτό το ψάξιμο κάνεις αυτή τη δουλειά;

Κάνω αυτή τη δουλειά ως προσωπική διαδρομή. Μπορεί να ακούγεται λίγο ονειρικό, αλλά συνεχίζει να μου δείχνει χώρο, τοπίο δράσης, πράγματα στα οποία μπορώ να φτάσω, να τα ανακαλύψω. Σε κάθε συνεργασία βρίσκω μια καινούρια χώρα

Πηγή Marie Claire

Δημήτρης Αλεξανδρής: «Δεν έχω και καμία κάψα τα παιδιά μου να κάνουν αυτή τη δουλειά»

Δημήτρης Αλεξανδρής: «Δεν μπορώ να την εξηγήσω την επιτυχία»

Δημήτρης Αλεξανδρής: «Ευτυχώς, αλλάζουν πια οι σκηνοθέτες, οι ηθοποιοί, τα πράγματα»