Μαρία Ναυπλιώτου: «Πέρασα τόσο μεγάλες φουρτούνες που τώρα νιώθω πολύ πιο ήρεμη, πιο κατασταλαγμένη»
Η Μαρία Ναυπλιώτου σε μία εξομολόγηση από καρδιάς...
Η αγαπημένη ηθοποιός μιλάει για το θέατρο που υπεραγαπά, την τηλεόραση αλλά και τον τελικό προορισμό της...
«Λύγισε» η Μαρία Ναυπλιώτου on air: «Δεν είπα ποτέ «γιατί σε μένα;» αλλά έχω κλάψει πάρα πολύ»
Θέατρο, γυναίκα και ωριμότητα: Δύσκολος συνδυασμός;
«Διάλεξα το θέατρο – η σκηνή είναι το σπίτι μου, εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια, αλλά η πορεία είναι ίδια. Στα 15 μου ανέβηκα στην σκηνή ως χορεύτρια, στα 26-27 ως ηθοποιός. Διάλεξα αμιγώς το θέατρο κι εκεί έχτισα τη ζωή μου γιατί ήξερα ότι ο χορός σε εγκαταλείπει νωρίς - με βασάνιζε τι θα κάνω μετά. Αισθανόμουν ότι το θέατρο, όχι ο κινηματογράφος, μπορεί να συντροφεύσει έναν ηθοποιό μέχρι τα βαθιά του γεράματα, αν θέλει. Ότι οι ρόλοι είναι ανεξάντλητοι, για όλες τις ηλικίες. Ότι στο θέατρο δεν παίζει ρόλο η νεότητα ή η μη φθορά του σώματος και του προσώπου, αλλά τα συναισθήματα – ο τρόπος που αποδίδεις έναν ρόλο, η ενέργεια, αυτό που συμβαίνει επί σκηνής. Θυμάμαι, έγραφα στο ημερολόγιό μου όταν ήμουν είκοσι πέντε χρόνων ότι το θέατρο είναι μία τέχνη που μπορεί να σε συντροφεύσει όσο εσύ θέλεις να την κάνεις, δεν έχει όριο, λήξη. Ναι, είναι πιο ωραίο να βλέπεις ένα νέο πρόσωπο παρά ένα γερασμένο, τουλάχιστον έτσι όπως το σύστημα ορίζει τα πράγματα - γιατί για μένα είναι το ίδιο όμορφο και έχει άλλη ουσία... Όλο αυτό το εμφανισιακό, που στον κινηματογράφο είναι απαγορευτικό για τις γυναίκες, όχι για τους άντρες, συνειδητοποίησα από νωρίς ότι στο θέατρο δεν υπάρχει: Έχεις την επιλογή να το αφήσεις εσύ - γι’ αυτό πάντα το θέατρο θα σε καλοδέχεται».
Ημερολόγιο γράφετε ακόμα;
«Όχι, δεν νιώθω πια αυτή την ανάγκη».
Κάνετε και τηλεόραση...
«Μου άρεσε πολύ αυτό που μου πρότειναν στην "Παραλία” (ΕΡΤ1). Αυτή τη χήρα, τη λίγο αποκομμένη. Moυ θύμισε κάποιες γυναίκες που έχω συναντήσει στην Κρήτη, στην παιδική μου ηλικία - εκεί γυρίζεται η σειρά. Την τηλεόραση την επισκέπτομαι. Πηγαίνω με μεγάλη χαρά μόνο αν κάτι πραγματικά με ερεθίζει καλλιτεχνικά. Εγώ συστήθηκα στο κοινό με την "Αίθουσα του θρόνου’’ (Mega). Αγαπώ αυτό το μέσο, ακόμα κι αν το κακομεταχειρίζονται συχνά. Είναι ένα παράθυρο που μπαίνει στα σπίτια πολλών ανθρώπων. Αλλά τη ζωή μου την έχτισα στο θέατρο».
Και τα καταφέρατε.
«Είναι μια τύχη αυτό, μαζί με την καθαρή επιλογή, την πολλή δουλειά. Ευχαριστώ ό,τι μου δόθηκε, δεν το θεωρώ δεδομένο».
Τώρα εκπέμπετε μεγαλύτερη ηρεμία...
«Ισχύει. Πέρασα τόσο μεγάλες φουρτούνες που τώρα νιώθω πολύ πιο ήρεμη, πιο κατασταλαγμένη. Διαχειρίζομαι διαφορετικά τις δυσκολίες. Κι έχω αυτή την ακλόνητη πεποίθηση ότι όσο έχουμε την υγεία μας όλα τα προβλήματα έχουν λύση».
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ