Φωτεινή Δάρρα: «Η Μοσχολιού ήταν ο πρώτος από τους λίγους ανθρώπους που μου φέρθηκαν τόσο ντόμπρα»

Σε συνέντευξή της, λοιπόν, αποκαλύπτει μία άγνωστη ιστορία που βίωσε στο πλευρό της αξέχαστης Βίκυς Μοσχολιού...

Η νέα έξοδος του Λιάγκα, οι πόζες Τσιμτσιλή-Κουτσελίνη και πλήθος celebrities σε φιλανθρωπικό event

Πώς αρχίσατε να διαμορφώνετε τη σχέση σας με το τραγούδι;

Με καθόρισε η καταγωγή μου από τη Ζάκυνθο, τα πρώτα χρόνια στη Λιβύη, τα ξένα τραγούδια των Αμερικανών και των Ιταλών στην Τρίπολη, η φωνή του μουεζίνη στη Βεγγάζη, η όπερα που άκουγε ο πατέρας μου, τα μιούζικαλ στην τηλεόραση, η πρώτη φορά που άκουσα σε μια κασέτα τη Βιτάλη. Όμως, η στιγμή που κατάλαβα ότι θέλω να τραγουδήσω ήταν όταν άκουσα τη Φλέρυ Νταντωνάκη με τη θεϊκή φωνή της στα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.

Υπάρχει κάποια ιστορία, ακόμα και ανεκδοτολογικού τύπου, από το ξεκίνημά σας;

Θυμάμαι τη Βίκυ Μοσχολιού σε μια συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη. Μοιραζόμασταν το καμαρίνι, αλλά από σεβασμό έμεινα έξω και έκανα φωνητικές ασκήσεις στον διάδρομο. Τότε άκουσα τη Μοσχολιού να μου λέει: «Έχεις ψηλές;» (νότες εννοούσε). Εγώ της απάντησα ντροπαλά: «Ναι». «Εγώ έχω χαμηλές», μου λέει. Σκέφτηκα μήπως ήθελε να τα πούμε συνεταιρικά και γέλασα από μέσα μου. Όμως, στο φινάλε της συναυλίας η Μοσχολιού με τράβηξε δίπλα της και μοιράστηκε το μικρόφωνο μαζί μου. Ήταν ο πρώτος από τους λίγους ανθρώπους που μου φέρθηκαν τόσο ντόμπρα και αληθινά - ένα αντράκι, όπως θα έλεγαν σε παλιότερες εποχές.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τους καλλιτέχνες;

Υπάρχει ο μύθος ότι το καλλιτεχνικό δημιούργημα είναι ξεκομμένο από τον δημιουργό του. Ή ακόμη χειρότερα: αφού είναι τόσο εύκολο μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης να δημιουργηθεί ένα μουσικό έργο, ένα κείμενο κ.λπ., τότε ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται. Τέτοιοι μύθοι είναι καταστροφικοί: η κοινωνία έχει ανάγκη την ηθική της τέχνης, για να διατηρήσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα της.

Τι συμβουλή θα δίνατε στη νεαρή Φωτεινή Δάρρα που τώρα ξεκινά;

Θα τη συμβούλευα να έχει κουράγιο για να αντιμετωπίσει τις καθημερινές προκλήσεις. Οπως λέει και το τραγούδι των Beatles: «The long and winding road».

Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που ξεκινά τώρα το τραγούδι;

Να μη μιμείται, να τραγουδάει με την ψυχή του και να μην ακολουθεί τη μόδα. Και να θυμάται πως όλα στην τέχνη είναι μια παράσταση που φτιάχνουν κάποιοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος αν όλοι παίζαμε όπως όταν ήμασταν παιδιά.

Πηγή: Απογευματινή

Διαβάστε επίσης:

• Christmas Theater: Η οικογένεια Βαρδή, η Δάρρα με την κόρη της & το βραδινό φόρεμα της Νικόλιζα
• Μετά την Κάλλας έρχεται σειρά για τη ζωή της Τζένης Βάνου – Ο ρόλος της Φωτεινής Δάρρα
• Λύγισε η Φωτεινή Δάρρα - «Άντε στο καλό σου δηλαδή!»