«Βγαίνουμε Ηρώδου Αττικού και πάμε ανάποδα... Η Αλίκη σταμάτησε έναν αστυνομικό και του λέει...»

Ο Πανόπουλος άρχισε να εξιστορεί την πρώτη του επαφή με την αξέχαστη ηθοποιό λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εκείνη την εποχή εμείς γράφαμε – τρελά παιδιά – εναντίον της Αλίκης, πολύ πια. Δηλαδή την είχαμε κάνει τη γυναίκα, ντρέπομαι. Από αντίδραση να ρίξουμε τον μύθο, ότι ερχόμασταν εμείς να κάνουμε την ανατροπή.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, παίρνει η Μαλβίνα τηλέφωνο τον Κωστόπουλο και του λέει “Ρε παιδί μου, έχει μεγαλώσει τη μάνα σου, εσένα, μεγαλώνει τα παιδιά σου, αφήστε τη γυναίκα ήσυχη, κάντε της κάτι”.

Και εκεί γίνεται μία στροφή και γινόμαστε ξαφνικά “Αλικικοί”. Και πηγαίνουμε στο σπίτι της στη Στησιχόρου και μας υποδέχεται με μία σομόν ρόμπα, αμακιγιάριστη, έπεσε το σαγόνι μας.

Μας προσέφεραν κάτι καναπεδάκια με σολομό και λέει “τι είναι αυτά που τους προσφέρετε; Θα με πουν και τσιγκούνα”. Και ξαφνικά βρεθήκαμε στην κουζίνα να τρώμε φακές. Είχαμε σοκαριστεί.

Την άλλη φορά την περιμέναμε να την πάρουμε από το Μέγαρο να την πάμε στην Αίγλη. Σταματάμε ένα ταξί, ήταν γεμάτο με Παναγίτσες, κουρελούδες, παιχνιδάκια. Κάθεται η Αλίκη μπροστά, εμείς πίσω και αρχίζει να τραγουδάει “Αλητάκι μπατιράκι”. Όλο αυτό το πράγμα ήταν Αλμοδοβάρ.

Τρεις μήνες πριν πεθάνει συναντηθήκαμε για μία φωτογράφηση. Ήταν καταβεβλημένη, φορούσε μία καταπληκτική τουαλέτα και μόλις είπε ο σκηνοθέτης “πάμε”, έγινε η Αλίκη που όλοι ξέραμε, φωτίστηκε.

Μετά μου ζήτησε να την πετάξω μέχρι στο σπίτι της με το αυτοκίνητο. Βγαίνουμε στην Ηρώδου Αττικού και συνειδητοποιώ ότι πάμε ανάποδα. Μου λέει: “δεν πειράζει, εγώ είμαι εδώ”.

Σταμάτησε έναν αστυνομικό και του λέει “σταμάτα λίγο την κυκλοφορία να περάσουμε. Και έτσι έγινε”».

Δείτε το βίντεο παραπάνω: