Μαρία Σάκκαρη: Ο αθλητισμός και η καθημερινότητά της

Η καλύτερη περίοδος είναι όταν η μητέρα της την επισκέπτεται στην Ισπανία και περνούν κάποιες μέρες μαζί. «Είμαστε πολύ κοντά, πολύ δεμένες, καθώς διαθέτουμε παρόμοιες εμπειρίες. Συνήθως, κάνουμε πράγματα που μας ξεκουράζουν και μας ευχαριστούν. Βολτάρουμε, χαζεύουμε στα μαγαζιά, μιλάμε για μένα, ανταλλάσσουμε απόψεις. Όσο κι αν γράφουν κάποιοι ότι ξεπέρασα τη μητέρα μου, είναι πάντα το πρότυπο μου. Κατάφερε αυτό που κατάφερε σε μια εποχή δύσκολη, με μία Ελλάδα ανύπαρκτη στον παγκόσμιο αθλητικό χάρτη, όπου ο καθένας πολεμούσε μόνος του χωρίς ίχνος υποδομής. Της βγάζω το καπέλο! Είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις μου» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Ο παππούς της, όμως, είναι η μεγάλη της αδυναμία. «Τώρα πια νιώθει υπερήφανοί και για τις δυο μας. Είναι μορφή, άλλαζε πολλά στον χάρτη του ελληνικού τένις».

Η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας της ήταν όταν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα πέρυσι χτύπησε τα πλευρά της πάνω σε σίδερα του γηπέδου. Βρέθηκε εκτός αγωνιστικών χώρων για κάποιο διάστημα αλλά δεν το έβαλε κάτω. «Είμαι αισιόδοξη και αντιμετωπίζω τα πάντα θετικά. Πονούσα υπερβολικά και είχα σοκαριστεί, αφού δεν μου είχε ξανασυμβεί τραυματισμοί, αλλά ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι δεν θα ξαναπαίξω τένις. Έμεινα εκτός για κάποιους μήνες και έπειτα επανήλθα. Τη διαδρομή που είναι να κάνεις θα την κάνεις. Κανέναν ουσιαστικά δεν ξεφεύγει από το κάρμα του. Αυτό είναι και το μότο που ακολουθώ στη ζωή μου».