Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Όταν διάβασα πρώτη φορά το έργο με διέλυσε»

Η συνάντησή σου με τον ρόλο σου στις «Αινιγματικές παραλλαγές», που αυτή την περίοδο παρουσιάζονται στην Κύπρο, τι σου έχει φέρει;

Ένα σπουδαίο έργο, μια σπουδαία συνάντηση με τον Γιάννη Μπέζο, από την αρχή, όταν το φτιάχναμε, μέχρι σήμερα. Μου έχει φέρει μια δικαίωση στον τρόπο που διαβάζω ένα κείμενο και ένα σενάριο. Δικαίωση με την έννοια ότι το συναίσθημα της πρώτης φοράς που διάβασα εγώ το έργο και με διέλυσε, λειτουργεί αντίστοιχα στους ανθρώπους που το βλέπουν κι εκείνοι για πρώτη φορά. Οπότε δεν γίνεται για έναν ματαιόδοξο λόγο. Γίνεται γιατί πραγματικά αυτό το οποίο λειτούργησε μέσα μου ακουμπάει στους ανθρώπους σαν αφήγηση. Οπότε είναι κάτι μέσα μου πολύ αληθινό και αγαπημένο. Εκείνος ο κόσμος που είχα σκεφτεί και μαζί με τον Σωτήρη σκηνοθετήσαμε, τελικά αυτά τα συναισθήματα που είχαμε γι’ αυτή την ιστορία, ακούμπησαν μεταξύ μας, με τον υπέροχο και πολύ σπουδαίο ηθοποιό που λέγεται Γιάννης Μπέζος. Και τελικά ακουμπάει σε χιλιάδες άλλους ανθρώπους που δεν έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τόσο προσωπικά, αλλά είναι σαν να κλείσαμε μαζί το μάτι απέναντι στο συναίσθημα το οποίο λειτουργεί.

Ψυχοκόρες - Δαδακαρίδης: «Ο Κοτρώτσης είναι ο πιο ανάποδος από τους χαρακτήρες που έχω αγαπήσει»

Στο έργο τι σε συγκινεί περισσότερο;

Η ανιδιοτέλεια στον τρόπο που οι άνθρωποι, όταν τελικά καταλαβαίνουν ότι χάνουν τα πάντα στη ζωή τους, μπορούν να αγαπάνε. Είναι κάτι που μόνο τα ζώα μπορούν και το κάνουν το ένα στο άλλο και στους ανθρώπους. Αυτό με συγκινεί, ότι τελική απαρνιέσαι τον ίδιο σου τον εαυτό για την αγάπη. Από την άλλη, είναι και μια σοβαρή υπενθύμιση να μην έχουμε τίποτα στη ζωή μας ως δεδομένο και θέσφατο και να εκτιμούμε και να ευλογούμε την κάθε μέρα που περνάμε με όλους τους ανθρώπους, τα ζώα μας, τον ουρανό, τον ήλιο, τη γη, με όλα αυτά τα ωραία πράγματα ή τα απλά. Να τα εκτιμούμε ως το σπουδαιότερο πράγμα που μας δίνεται. Αυτό είναι μια σοβαρή υπενθύμιση μέσα μου κάθε μέρα. Οτι είσαι εδώ, οπότε εκτίμησε την κάθε στιγμή.

Είσαι από εκείνους που θεωρούν ότι η αγάπη στο τέλος κερδίζει, τα νικάει όλα;

Ε, ναι. Είναι δεδομένο αυτό. Γιατί ακόμα και αυτό που ζήσαμε θα περάσει. Και η πιο άσχημη στιγμή στον κόσμο θα περάσει. Είναι μια εσωτερική ανάγκη των ανθρώπων αυτή. Οπότε δεν υπάρχει μεγαλύτερο, τουλάχιστον πιο λειτουργικό και θετικό συναίσθημα για τους ανθρώπους από αυτό. Δυστυχώς για τους ανθρώπους πρέπει να δημιουργούμε όλες αυτές τις κακές στιγμές, αυτά τα αίσχη που γίνονται παντού, τους πολέμους και τις συνθήκες όπου διαλύονται άνθρωποι και κοινωνίες, για να φτάσουμε σε αυτή την αναγνώριση, μιας και το πράγμα μπολιάζεται με πολύ σιχαμένους τρόπους κατά καιρούς

Πηγή Τα Νέα

Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Ο σκληρός ρόλος στις Ψυχοκόρες, η «σύζυγος» Δήμητρα Ματσούκα και η πρόκληση

Δαδακαρίδης: Η δυνατή φιλία με τον Τσαφούλια μετά το «Έτερος εγώ» & η νέα συνεργασία στο θέατρο

Δαδακαρίδης: «Αν κέρδιζα το λαχείο, δεν θα άλλαζα τη ζωή μου, θα τα μοίραζα όλα στους άλλους»