Μάγισσα – Σπύρος Σουρβίνος: Πυρηνικός φυσικός έχω βγει αλλά η καρδιά μου χτύπησε για την υποκριτική

Είναι αλήθεια ότι η υποκριτικής δεν ήταν η πρώτη σας επιλογή;

«Ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω στο Φυσικό. Έφυγα από την Κέρκυρα, χωρίς να έχω ιδέα για την υποκριτική. Στόχος μου ήταν να τελειώσω όσο πιο γρήγορα γίνεται τις σπουδές μου και να φύγω στο εξωτερικό για να συνεχίσω την καριέρα μου εκεί. Πυρηνικός φυσικός ήθελα να γίνω-και το όνειρό μου ήταν να πάω στο CERN. Όλα κυλούσαν όπως ήθελα, μέχρι που φτιάξαμε μια θεατρική ομάδα, τους Σαιξ-πυρηνικούς».

Κι αμέσως άλλαξαν όλα;

«Ναι, μέσα από αυτή την ομάδα, γνώρισα τι σημαίνει να γράφεις, να σκηνοθετείς, να παίζεις. Ήταν καθαρός έρωτας αυτό που μου συνέβη. Τη σχολή την τελείωσα βέβαια και μάλιστα στο χρόνο που ήθελα. Πυρηνικός φυσικός έχω βγει, αλλά η καρδιά μου χτύπησε τόσο πολύ για όλο αυτό, που αποφάσισα να δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή, γιατί- ανεξάρτητα του πόσο μου αρέσει και η σκηνοθεσία και η γραφή- ήθελα να ξέρω τι περνάει ο ηθοποιός πάνω στη σκηνή. Έτσι πήγα στο Ωδείο Αθηνών και όλα τα υπόλοιπα μου φαίνονται πλέον μια μακρινή ιστορία».

Η τέχνη δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, όπως έχετε δηλώσει;

«Αυτό που έμαθα μέσα από την τέχνη και το κρατάω φυλακτό, είναι το πόσο σπουδαίο είναι να νιώθεις ωραία όταν αποτυγχάνεις. Δεν χρειάζεται να τα πετυχαίνουμε όλα. Ήμουν πάντα ένα παιδί το οποίο πετύχαινε τους στόχους του, μέχρι που μπήκα στη δραματική σχολή και δεν πετύχαινα απολύτως τίποτα. Στην αρχή εκνευριζόμουν, είχα σκεφτεί να αφήσω τη σχολή, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι αν νιώσεις μέσα σου ότι τελικά μπορεί η τέχνη να μη σημαίνει απολύτως τίποτα, τότε είναι που γίνεσαι πραγματικά καλλιτέχνης. Κι είναι ωραίο τελικά να αποτυγχάνουμε, γιατί κάθε φορά που πέφτουμε κάτω, το να σηκωθούμε είναι ένα τεράστιο βήμα προς αυτό που θα ονόμαζε κάποιος ευτυχία. Νομίζω πως η τέχνη σ’ το μαθαίνει αυτό. Προσωπικά, μου προσφέρει τη δυνατότητα να τρίζει το έδαφος κάτω από τα πόδια μου και να είμαι χαρούμενος με αυτό»

Πηγή Τηλεθεατής