Αθανασόπουλος - Μάρκου: «Το μόντελινγκ θέλει υπομονή. Δεν υπάρχει τίποτα στάνταρ, είναι ρίσκο»
Το βλέμμα στο εξωτερικό έχει ο Ανδρέας Αθανασόπουλος.
Το μοντέλο που κατέκτησε την 3η θέση στο GNTM έχει ήδη προτάσεις από το Παρίσι, αλλά και από την αγορά της Ασίας, ενώ, μολονότι πρόσφατα έκλεισε τα 20 χρόνια του, διαθέτει ήδη εμπειρία από την αγορά του εξωτερικού.
«Εχω δουλέψει για Trussardi και Οff White. Ήταν το πρώτο ταξίδι μου στο εξωτερικό. Ημουν στο Μιλάνο περίπου έναν μήνα και δοκίμασα την τύχη μου. Πήγα για κάστινγκ, ήμουν πολύ κοντά να κλείσω Armani, Versace και G&G, αλλά έχασα και τα τρία στην τελευταία option. Δεν απογοητεύτηκα. Στα πρώτα ταξίδια τους τα μοντέλα συνήθως δεν κλείνουν τίποτα. Ημουν τέρμα ευχαριστημένος. Ενιωθα ανεξάρτητος, αισθανόμουν ότι έκανα κάτι για μένα. Οι γονείς μου με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Ακόμα και στο γεγονός ότι μου επέτρεψαν να το κάνω. Στην Ελλάδα οι γονείς είναι συνήθως υπερπροστατευτικοί. Στα 19 μου πήγα για τρεις μήνες στο Λος Αντζελες. Είχα βγάλει τουριστική βίζα και δεν μπορούσα να κάνω δουλειές.
Γνώρισα όμως πελάτες για μελλοντικές δουλειές και έκανα κάποιες φωτογραφήσεις σε περιοδικά. Μου έλειψε η ζωή εκεί όταν έφυγα. Ηταν εμπειρία ζωής». Και με την απόρριψη που ένα μοντέλο δέχεται συχνά και σε γενναίες δόσεις, ειδικά στην αγορά του εξωτερικού όπου ο ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος, η γίνεται; «Είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν σε απορρίπτουν. Οταν έχεις σαράντα κάστινγκ τη βδομάδα και δεν κάτσει τίποτα νιώθεις άσχημα. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι ανταγωνίζεσαι χιλιάδες άλλα μοντέλα, ειδικά στο Παρίσι ή στο Μιλάνο. Φυσικά και υπάρχει ανταγωνισμός. Αν δεν το έχεις ζήσει, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Οταν είδα τα μοντέλα στο κάστινγκ του Armani ένιωσα ταπεινός, είχα αυτοπεποίθηση, αλλά ήμουν στη θέση μου. Το μόντελινγκ θέλει υπομονή. Δεν υπάρχει τίποτα στάνταρ, είναι ρίσκο», λέει ο Ανδρέας που εκτός από το μόντελινγκ κρατά ζεστές και τις σπουδές του στην Οινολογία, «Η οικογένεια μου είναι πάρα πολύ υποστηρικτική. Ο πατέρας μου είναι αγρότης, έχει φυτώρια αμπέλου, και η μητέρα μου είναι στο σπίτι, νοικοκυρά. Εζησα μια κανονική ζωή στην Αμαλιάδα και στα 18 μου ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω Οινολογία, θέλω να τελειώσω τη σχολή μου, όμως σε αυτή τη φάση δεν μπορώ να είμαι 100% συγκεντρωμένος εκεί».
Πρώτα το μόντελινγκ και μετά τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων έχει ιεραρχήσει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, και ο Εμιλιάνο, που θυμάται ότι από παιδί έλεγε στη μαμά του πως ήθελε να γίνει καπετάνιος. Θα είναι όμως κρίμα, όπως εξηγεί, να μην αρπάξει τη μοναδική ευκαιρία που του δίνεται τώρα. Και απ' ό,τι λέει, δεν καταλαβαίνει ούτε από απόρριψη ούτε από ανταγωνισμό. «Εχω φάει απορρίψεις. Είναι κομμάτι της δουλειάς. Δεν είναι δύσκολη η απόρριψη. Είμαι άνθρωπος που ξεχνάει γεγονότα που δεν θέλει να τα έχει στο μυαλό του. Δεν με ρίχνει τίποτα ψυχολογικά. Θα μπορούσα μετά το παιχνίδι και τα διάφορα αρνητικά σχόλια που δέχτηκα να έχω πέσει ψυχολογικά. Δεν είμαι όμως τέτοιο άτομο. Είμαι λίγο αναίσθητος. Ξέρω ότι εφόσον πήρα την απόφαση να κάνω κάτι τέτοιο θα υπάρχει και η αρνητική πλευρά, η απόρριψη, η αρνητική κριτική. Είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα. Είμαι συνειδητοποιημένος». Είναι άραγε το ίδιο συνειδητοποιημένος και με τις ανασφάλειες του; Αλλά, για σταθείτε... Εχουν τα μοντέλα ανασφάλειες; «Είχα κάποτε ανασφάλειες, όμως ήθελα πάντα να τις ξεπερνάω», λέει ο Εμιλιάνο. «Μικρότερος είχα θέμα με το σχήμα του κεφαλιού μου. Είχα πολύ μεγάλο κόμπλεξ και δεν ήθελα να κόβω τα μαλλιά μου κοντά. Κατά τα άλλα είμαι καλά. Δεν έχω ανασφάλειες. Και ξέρεις, η ομορφιά δεν είναι μόνο εξωτερική, αλλά και εσωτερική. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι με τον καθρέφτη μου. Από μικρός περνούσα πολλή ώρα μπροστά του. Δεν νομίζω ότι είναι κακό να είσαι λίγο νάρκισσος. Ειδικά αν είσαι μοντέλο πρέπει να ποζάρεις στον καθρέφτη σου, να δοκιμάζεις πράγματα, να βλέπεις πώς είσαι, ποιες είναι οι καλές σου γωνίες. Ο καθρέφτης είναι ένα check στον εαυτό σου. Δεν βγαίνεις από το σπίτι αν δεν κοιτάξεις τον καθρέφτη». Την ίδια αυτοπεποίθηση διαθέτει και ο Ανδρέας.
«Μ' αρέσει που είμαι αυθόρμητος και ειλικρινής. Αλλά ποτέ δεν θα προσβάλω κάποιον. Οσο για τον καθρέφτη μου, περνάω πέντε-δέκα λεπτά μπροστά του πριν ετοιμαστώ για να βγω έξω. Εμφανισιακά δεν θα ήθελα να αλλάξω κάτι σε μένα. Είμαι ευγνώμων. Και νομίζω ότι όλοι θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες», είπαν στο Gala.